اثرآموزش شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر ابعاد بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر آموزش شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر ابعاد بهزيستي روان‌شناختي دانش‌آموزان بود. طرح پژوهش نيمه‌تجربي از نوع پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه دانش‌آموزان پيش دانشگاهي مدارس ناحيه 3 آموزش و پرورش شهر كرج بودند كه در سال تحصيلي 1394-1393 مشغول به تحصيل بودند. براي انتخاب نمونه دو مدرسه به طور تصادفي انتخاب شدند و پس از اجراي آزمون بهزيستي روان‌شناختي 30 نفر دانش‌آموز كه در آزمون نمره پاييني كسب كرده بودند (كم تر از 36) به طور تصادفي 15 نفر در گروه آزمايشي و 15 نفر در گروه كنترل جايگزين شدند. براي گروه آزمايش طي 8 جلسه 90 دقيقه‌اي آموزش شناختي مبتني بر ذهن‌آگاهي برگزار گرديد، در صورتي كه براي گروه كنترل هيچ جلسه‌اي برگزار نشد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه بهزيستي روا‌ن‌شناختي ريف بود. براي تحليل داده‌ها از تحليل كوواريانس چند متغيره استفاده شد. آزمون تحليل كوواريانس بين گروهي پس از حذف اثر پيش‌آزمون در هر يك از خرده مقياس‌هاي پذيرش خود، روابط مثبت با ديگران، خودمختاري، تسلط بر محيط، زندگي هدفمند، رشد فردي و بهزيستي روان‌شناختي كل نشان داد كه آموزش شناخت درماني مبتني بر ذهن‌آگاهي، بهزيستي روان‌شناختي و ابعاد آن را به طور معناداري افزايش داده است. نتايح پژوهش نشان مي‌دهد كه بهزيستي روان‌شناختي از عوامل فردي به ويژه حالات ادراكي و هيجاني تأثير پذيرفته و باعث توانمندي افراد در شناخت و پذيرش محيط بلافصل و هيجانات خود، زمينه رشد شخصي، ارتباط مثبت با ديگران و تحقق هدفمندي در زندگي ميشود.