رابطه چند متغيري هدف‌گرايي پيشرفت اجتماعي با افسردگي و اضطراب اجتماعي در دانشجويان دختر كارشناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه‌ي چند متغيري  مؤلفه هاي هدف گرايي پيشرفت اجتماعي با افسردگي و اضطراب اجتماعي در دانشجويان دختر مقطع كارشناسي دانشگاه شهيد چمران اهواز بود. حجم نمونه در اين پژوهش شامل 225 نفر دانشجوي دختر بود كه به روش تصادفي چند مرحله‌اي از بين دانشجويان دختر دانشگاه شهيد چمران اهواز انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده پرسش نامه هدفگرايي پيشرفت اجتماعي (SAGOS)، پرسش نامه افسردگي بك (BDIII) و پرسش نامه اضطراب اجتماعي(SAD) بودند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي و رگرسيون چند گانه استفاده شد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد در پيش‌بيني افسردگي از بين اهداف پيشرفت اجتماعي (تبحرگرا، عملكردگرا، عملكرد گريز) مؤلفه‌هاي عملكردگريز و عملكرگراي اجتماعي نقش مهمي دارند. همچنين در پيش‌بيني اضطراب اجتماعي از بين اهداف پيشرفت اجتماعي (تبحرگرا،عملكردگراو عملكردگريز) مؤلفه‌ي عملكرد گريزاجتماعي نقش مهمي دارد و نتايج حاصل از تحليل كانني نيز نشان داد كه بين تركيب خطي مؤلفه‌هاي هدفگرايي اجتماعي (تبحري، عملكردي و عملكردگريز اجتماعي) با تركيب خطي متغيرهاي افسردگي و اضطراب اجتماعي همبستگي چندگانه وجود دارد