مدل علي رابطه ي بين نگرش مذهبي، شادي، لذت و سلامت روان در دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف بررسي مدل علي‌رابطه‌اي بين نگرش مذهبي، شادي، لذت و سلامت روان در دانشجويان انجام شده‌است. نمونۀ پژوهش، شامل 175 نفر از دانشجويان دانشگاه اصفهان بود كه به روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي، انتخاب شدند. پرسشنامۀ نگرش‌سنج مذهب، پرسشنامۀ شادكامي آكسفورد، مقياس خوشكامي اسنيت همليتون و پرسشنامۀ سلامت عمومي 28 سؤالي، به‌عنوان ابزار پژوهش، استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي و روش تحليل مسير، استفاده شد. براساس نتايج به دست آمده، مدل علي‌رابطه‌اي بين نگرش مذهبي، شادي، لذت و سلامت روان، براساس شاخص‌هاي مختلف برازش، تأييد مي‌شود. بر اين اساس، نگرش مذهبي با لذت، لذت با شادي و سلامت روان، و شادي با سلامت روان، رابطۀ مستقيم دارد. همچنين نگرش مذهبي به طور غيرمستقيم از طريق لذت و شادي، باسلامت روان، رابطۀ غيرمستقيم دارد. براساس يافته‌هاي به دست آمده از اين پژوهش، در تبيين رابطۀ بين نگرش مذهبي و سلامت روان،‌ توجه به نقش متغيرهاي شادي و لذت، مي‌تواند حايز اهميت باشد.