كليدواژه :
تربيت , اجتماع , خانواده , شخصيت , مسئوليتپذيري , توسعه
چكيده فارسي :
شكي نيست كه انسان موجودي اجتماعي است و منشأ نهادهاي مختلف بوده و است و در جريان تأثيرگذاري و تأثيرپذيري از اجتماع زيست ميكند. هر اجتماعي ابتدا بايد به تعريفي جامع و مطلوب از تربيت بپردازد و سپس نسبت به تبليغ و اجراي آن اقدام كند. تحقيق حاضر، به مطالعه در زمينه تربيت و اجتماع و تحليل رابطه دوطرفه آنها پرداخته است. نتايج را ميتوان در حوزه نقش خانواده و حكومت در تربيت، رابطه شخصيت و اجتماع، نقش شيوههاي تربيتي و جايگاه فرايندهاي جذب دستهبندي كرد. تربيت جامع كه مصاديق متفاوتي در حوزههاي شناختي، نگرشي، رفتاري، ارتباطي و مهارتي و ... را شامل ميشود، ميتواند به تسهيل رشد و تعالي و شكوفايي منجر شود. اما بي تفاوتي، بيبرنامه بودن و مسئوليتناپذيري به قانونگريزي و كاهش كيفيت و كارايي خواهد انجاميد. بنابراين، نقش رويههاي جذب و استعداديابي در راستاي كشف و به كارگماري افراد مستحق و توانمند و طراحي و اجراي مطلوب برنامههاي اصلاحي در سطوح متفاوت (سني، تحصيلي و شغلي) و جذب مشاركتها (محلي، ملي، بينالمللي) بسيار حائز اهميت است.