بررسي ويژگي هاي برجسته كارآفريني فناورانه و تفاوت آن با كارآفريني مرسوم

كارآفريني مفهومي است كه تاكنون از ديدگاه‌هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است و همه بر اين باورند كه كارآفريني موتور محركه‌ توسعه‌ اقتصادي كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه است. سه دليل مهم كشورها براي توجه به مقوله كارآفريني، توليد ثروت، توسعه‌ فناوري و اشتغال مولد است. كارآفريني انواع گوناگوني دارد كه يكي از مهم ترين آنها كارآفريني فناورانه يا تكنولوژيك است. كارآفريني فناورانه يا تكنولوژيك حوزه جديدي است كه از كارآفريني ريشه گرفته است. هدف كارآفريني فناورانه اين است كه خصوصيات رفتارهاي كارآفرينانه را در محيط هاي متمركز بر فناوري و فناوري هاي نوين مورد مطالعه قرار مي دهد. مطالعه كارآفريني فناورانه اهميت دارد، زيرا به بررسي تركيبي از فاكتورهاي ريسك همراه باكارآفريني مي پردازد؛ در سال هاي اخير تكنوپرونورشيپ در اروپا به عنوان يكي از مهم ترين منابع ايجاد ارزش اقتصادي و توسعه مطرح شده است. كارآفريني فناورانه در سطحي بالاتر از كارآفريني قرار دارد و عبارت از تحويل يك محصول نوين يا ارائه نوآوري در خدمات در بخش فناوري هاي نوين است، يا به تعبيري فرايندي از ساخت مهندسي آينده يك فرد، سازمان يا ملت است. اين مقاله به ساختار و ابعاد و مدل هاي مهم كارآفريني فناورانه و همچنين تفاوت هاي بارز آن با كارآفريني مرسوم مي پردازد.