بررسي تطبيقي سياستگذاري فرهنگي در كشورهاي اسلامي؛ مورد مطالعه: تركيه و مصر

سياستگذاري فرهنگي را مي‌توان از رسالت‌هاي خطير حاكميتي دانست كه امروز به عنوان يك حوزه دانشي نيز مطرح شده و در مجامع علمي و پژوهشي مورد توجه قرار گرفته است. با اين وجود بايد گفت اين حوزه علمي ومديريتي، به نسبت حوزه دانشي مديريت راهبردي و حتي حوزه سياستگذاري عمومي، جوان‌تر و به همان نسبت نيز نحيف‌تر است. يكي از اقدامات براي ترميم اين خلاء حياتي در جمهوري اسلامي ايران، بررسي تجارب ساير كشورها به ويژه كشورهاي اسلامي در حوزه سياستگذاري فرهنگي است. براي اين منظور، پس از مطالعات نظري كه در قالب چارچوب مفهومي تحقيق ارائه شده است، اسناد و داده‌هاي مرتبط با سياستگذاري فرهنگي در دو كشور اسلامي تركيه و مصر مطالعه شده است و اين داده‌ها بر اساس هشت مولفه شامل رويكرد به فرهنگ، عرصه‌هاي فرهنگي، نهادهاي حاكميتي، نقش‌ها و نهادهاي غيرحاكميتي، ارتباطات فرهنگي فراملي، اهداف فرهنگي، اصول سياستگذاري و ابزارهاي سياستي بررسي و طبقه‌بندي شده است.