پيش‌بيني خطرپذيري سوءمصرف مواد بر مبناي پيش‌آيندهاي انگيزشي در نوجوانان پسر شهر شيراز

مقدمه: شناسايي پيش‌آيندهاي انگيزشي رفتارهاي پرخطر نقش مهمي در تدوين و ارائه مداخلات پيشگيرانه دارد. پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني خطرپذيري سوءمصرف مواد بر مبناي پيش آيندهاي انگيزشي در نوجوانان پسر شهر شيراز انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصيفي مقطعي است. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان متوسطه شهر شيراز در سال 1396 بودند كه از بين آنها تعداد 450 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهاي پـژوهش عبارت بودند از مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني و مقياس انگيزه‌هاي بروز رفتار پرخطر. داده هاي به دست آمده، با استفاده از آزمون هاي ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته‌ها: تمامي پيش آيندهاي انگيزشي داراي رابطه معني داري با سوءمصرف مواد بودند كه از اين ميان، رابطه حسابگري و سوءمصرف مواد منفي بود. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد به ترتيب انگيزه هاي هيجان‌خواهي، بي‌مسئوليتي و حسابگري بيش ترين تأثير را در پيش بيني مصرف مواد در نوجوانان دارند. نتيجه گيري: با توجه به نقش عوامل انگيزشي در پيش بيني خطرپذيري مصرف مواد در نوجوانان پيشنهاد مي شود كه اين عوامل در مداخلات پيشگيرانه با هدف افزايش ادراك خطر و ارائه جايگزين هاي مناسب براي سوءمصرف مواد مد نظر قرار گيرند.