ارتباط خود مراقبتي در بارداري با حمايت اجتماعي و استرس درك شده در زنان باردار در بيمارستان 29 بهمن تبريز

زمينه و هدف: اگر چه بارداري و زايمان به عنوان يك رويداد طبيعي در چرخه زندگي زنان مطرح مي باشد ولي در عين حال تجربه اي پر از استرس همراه با تغييرات هيجاني، جسماني و اجتماعي زيادي مي باشد. هدف اين مطالعه تعيين ارتباط خود مراقبتي در بارداري با حمايت اجتماعي و استرس درك شده در زنان باردار مي باشد.روش و مواد: اين مطالعه مقطعي، توصيفي تحليلي در سال 1396 با مشاركت 400  نفر از زنان باردار مراجعه كننده به درمانگاه مامايي بيمارستان 29بهمن تبريز انجام شد. روش نمونه گيري در اين مطالعه بصورت در دسترس بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه چهار قسمتي، شامل مشخصات جمعيت شناختي و تاريخچه مامايي، پرسشنامه خودمراقبتي در بارداري، حمايت اجتماعي درك شده و استرس درك شده جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 و با آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون انجام يافت و 0.05 P معني دار در نظر گرفته شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن زنان باردار مشاركت كننده در مطالعه (2.6) 29.5 سال بود. به ترتيب ميانگين (انحراف معيار) نمره خودمراقبتي در بارداري (5.1) 43.4، حمايت اجتماعي درك شده (12.2) 67.3، استرس درك شده (7.2) 37 بود. حمايت اجتماعي درك شده و استرس درك شده در بارداري با خود مراقبتي ارتباط آماري معني داري داشتند بدين صورت كه افزايش حمايت اجتماعي باعث افزايش خود مراقبتي در زنان باردار مي شود (0.001=P) و افزايش استرس درك شده ميزان خودمراقبتي در بارداري كاهش مي دهد (0.001=P).نتيجه گيري: مطالعه نشان داد با افزايش حمايت اجتماعي در طول دوران بارداري، خودمراقبتي در زنان باردار افزايش يافت، همچنين با افزايش استرس درك شده ميزان خودمراقبتي در بارداري كاهش پيدا كرد.