اثربخشي واقعيت درماني گروهي بر تعارض كار-خانواده و بهزيستي روان شناختي زنان متاهل شاغل در شركت مخابرات

زمينه و هدف: تعارض كار-خانواده نوعي اصطكاك نقش ها است كه در آن فشارهاي ناشي از حيطه كار و خانواده از برخي جهات متقابل و ناسازگار است كه بهزيستي زنان شاغل را تحت تأثير قرار مي دهد. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي واقعيت درماني گروهي بر تعارض كار خانواده و بهزيستي رواني زنان متأهل شاغل در شركت مخابرات بود.روش و مواد: روش پژوهش حاضر نيمه تجربي با طرح پيش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه كاركنان زن متأهل شركت مخابرات منطقه تهران در سال 1396 بود كه 60 نفر به طور دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. مداخله درماني براي گروه آزمايش اجرا شد. داده ها با استفاده از مقياس بهزيستي روانشناختي و پرسشنامه تعارض كارخانواده جمع آوري شد. تحليل داده ها، با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره و نرم افزار SPSS-22 انجام شد.يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن آزمودني ها در گروه آزمايش (4.4) 38.7 و گروه گواه (4.6) 37.2 بود. ميانگين (انحراف معيار) تعارض كارخانواده گروه آزمايش در پيش آزمون (1.9) 17.1 بود كه در پس آزمون به (2.3) 14.9 كاهش يافت (P 0.01) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون، (1.6) 16.5 بود كه در پس آزمون به (1.4) 16.1 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود. ميانگين (انحراف معيار) بهزيستي روان شناختي گروه آزمايش در پيش آزمون (7.7) 41.6 بود كه در پسآزمون به (7.9) 47.4 افزايش يافت (P 0.001) اما ميانگين (انحراف معيار) گروه گواه در پيش آزمون، (4) 41.5 بود كه در پس آزمون به (3.9) 42.8 رسيد كه اين تفاوت از نظر آماري معنادار نبود.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد كه واقعيت درماني گروهي منجر به كاهش تعارض كارخانواده و افزايش بهزيستي روان شناختي زنان متأهل شاغل در شركت مخابرات شده است.