توسعه روشي ساده به منظور پيش‌بيني عمر خستگي روسازي دال‌خط راه‌آهن

براساس ادبيات موضوع، خستگي بتن مهمترين عامل از بين رفتن روسازي دال خط راه آهن مي باشد. در اين مقاله، روشي ساده توسعه داده شده است تا با كمك آن بتوان عمر روسازي دال خط را تخمين زد. به اين منظور با كمك مدل نظري تير دوگانه قرار گرفته بر روي بستر ارتجاعي، تاريخچه زماني تنش تجربه شده توسط دال بتني ناشي از عبور يك چرخ قطار تقريب زده مي شود. در ادامه و با كمك روش سيلان باران، تعداد سيكل هاي دامنه تنش تجربه شده توسط دال بتني ناشي از عبور ناوگان تقريب زده مي شود. در نهايت و با توجه به مدل رفتاري خستگي بتن ناشي از تنش هاي كششي و براساس اصل ماينر، عمر دال بتني تخمين زده مي شود. نتايج بدست آمده نشان مي هد كه افزايش ضخامت روسازي دال خط و مقاومت فشاري 28 روزه بتن باعث افزايش شديد طول عمر روسازي مي شوند. همچنين افزايش سختي بستر روسازي منجر به افزايش خفيفي در عمر روسازي مي شود. افزايش بار محوري قطار و كاهش سرفاصله زماني اعزام قطار تاثير بسيار مخربي بر كاهش عمر روسازي دال خط دارند.