بررسي و مقايسه توان توليد بيواتانول از بيوماس و ذخاير كربوهيدرات‌هاي ساختاري و غيرساختاري گونه‌هاي Suaeda vermiculata، Halocnemum strobilaceum و Seidlitzia rosmarinus

جهت مقايسه بيوماس و تعيين قابليت توليد بيواتانول گونه‌هاي Suaeda vermiculata ، Halocnemum strobilaceum  و  Seidlitzia rosmarinus نمونه‌برداري از مواد گياهي(ساقه‌ها و برگ‌ها) طي سه مرحله رشد گياه شامل رشد رويشي، گلدهي و بذردهي انجام و پس از آماده سازي، مورد تجزيه ليگنوسلولزي جهت تعيين مقدار سلولز، همي‌سلولز و ليگنين قرار گرفت. ميزان توليد بيوماس آنها نيز در پايان رشد سالانه محاسبه شد. نتايج بدست آمده در قالب مدل بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار آناليز شد. نتايج نشان داد كه ميزان ليگنين در گونه Ha.strobilaceum در مرحله بذردهي بيشتر از ميزان سلولز و همي سلولز بوده لذا قابليت توليد اتانول ندارد. اما در مراحل رشد رويشي و گلدهي ميزان همي‌سلولز افزايش يافت، لذا مي‌توان اتانول كمي را استحصال نمود. در گونهSe.rosmarinus به علت افزايش درصد سلولز و همي‌سلولز نسبت به ليگنين، توان بالايي براي توليد بيواتانول دارد كه اين پتانسيل در مرحله پاياني رشد گياه به حداكثر مي‌رسد. اما ميزان توليد بيوماس آن كمتر از دو گونه ديگر است. در گونه Su.vermiculataنيز درصد سلولز و همي سلولز نسبت به درصد ليگنين بيشتر است، لذا بيشترين قابليت را براي توليد بيواتانول دارد. مناسب‌ترين زمان برداشت براي استحصال بيواتانول نيز قبل از مرحله گلدهي است. توليد زيتوده آن بيشتر از دو گونه قبلي (1174 kg/h) و با رعايت برخي اصول اوليه زراعت، قابل استقرار در سطح وسيع و توليد انبوه است. بنابراين Su.vermiculata گونه مناسب براي استحصال بيواتانول در اراضي شور و كم‌بازده و اقاليم خشك و بياباني بوده و با توجه به حضور آن در حاشيه مزارع و مراتع مناطق خشك و شور مانند جنوب گرمسار و جنوب ورامين، معرفي آن به بهره‌برداران و كارشناسان حوزه كشاورزي و منابع طبيعي توصيه مي‌شود.