تأثير پيش‌تيمار بذور با ميدان مغناطيسي بر برخي صفات مورفو فيزيولوژيكي دان‌سياه تحت شرايط تنش خشكي

به‌منظور حفظ محيط زيست و بهبود رشد گياه تحت شرايط تنش خشكي، آزمايشي در سال 1394 به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار بر بذر دان‌سياه (abyssinica (L.F) Cass) در گلخانه پژوهشي دانشگاه شهركرد اجرا شد. پيش تيمار فيزيكي بذر به‌صورت قرارگيري بذرها در شدت‌هاي مختلف ميدان مغناطيسي شامل صفر، 50، 100، 150 و 200 ميلي‌تسلا (در مدت زمان 5 دقيقه) به‌عنوان عامل اول و دور آبياري در سه سطح 2، 4 و 6 روز به‌عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. تاثير شدت ميدان مغناطيسي، تنش خشكي و اثرات متقابل آن‌ها بر تمامي صفات مورد بررسي معني‌دار بود. بيشترين وزن خشك ريشه در شدت ميدان 150 ميلي‌تسلا تحت دور آبياري 2 روز، بيشترين وزن خشك برگ، طول ريشه و تعداد گل در شدت ميدان 100 ميلي‌تسلا به‌ترتيب تحت دور آبياري 2، 2 و 6 روز، بيشترين محتواي كلروفيل a و (a+b) و كاروتنوئيدها در شدت ميدان 50 ميلي‌تسلا تحت دور آبياري 6 روز، بيشترين محتواي كلروفيل b در شدت ميدان 150 ميلي‌تسلا تحت دور آبياري 4 روز و كمترين محتواي مالون دي‌آلدئيد در شدت ميدان 200 ميلي‌تسلا تحت دور آبياري 2 روز حاصل شدند. بيشترين تعداد گل (به‌عنوان مهم‌ترين شاخص موثر در افزايش عملكرد) براي دور آبياري 2 و 4 روز در شدت ميدان‌ 200 ميلي‌تسلا و براي دور آبياري 6 روز در شدت ميدان‌هاي 50 و 100 ميلي‌تسلا به‌دست آمد. به‌طور كلي مي‌توان گفت اعمال ميدان مغناطيسي با شدت‌هاي ملايم مي‌تواند در بهبود شرايط تنش موثر واقع شود.