بررسي تأثير تنش خشكي و محلول‌پاشي پتاسيم بر خصوصيات جوانه‌زني و بنيه گياهچه گندم (Triticum aestivum L.)

تأثير تنش خشكي و محلول پاشي پتاسيم بر جوانه‌زني و بنيه گياهچه حاصل از بذر گياه مادري گندم در آزمايشگاه بررسي شد. در مزرعه، آزمايش در سال زراعي 9190، به صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو منطقه، كرج و يزد اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل تنش‌خشكي به صورت قطع آبياري در سه سطح، از مرحله تشكيل سنبله تا رسيدگي فيزيولوژيك، از مرحله شروع پرشدن دانه تا رسيدگي فيزيولوژيك و آبياري نرمال، محلول پاشي پتاسيم در سه سطح، عدم محلول‌پاشي، محلول پاشي1.5 و 3 درصد K2O و دو رقم پيشتاز و مرودشت و لاين  WS829 بودند. نتايج نشان داد كه با افزايش تنش‌خشكي درصد جوانه زني قبل از بوجاري، كاهش معني دار داشت. بذرهاي لاين WS829 توليد شده در شرايط آبياري نرمال و بذرهاي رقم مرودشت توليد شده در شرايط تنش شديد خشكي به ترتيب با 94.77 و 56.5 درصد، بيش ترين و كم ترين درصد جوانه‌زني را داشتند. محلول پاشي 3 درصد K2O نسبت به عدم محلول پاشي پتاسيم، درصد جوانه زني بذر قبل از بوجاري را در يزد و كرج به ترتيب به ميزان 10.47 و 5.65 درصد افزايش داد. وزن خشك گياهچه بيش تر، با بذرهاي لاين WS829 در شرايط آبياري نرمال و محلول پاشي 1.5 درصدK2O ، (0.018 گرم) و وزن خشك كم تر، با بذرهاي رقم مرودشت در شرايط تنش شديد خشكي و عدم محلول پاشي (0.009 گرم) به دست آمد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه محلول‌پاشي3 درصد K2O و استفاده از لاين WS829 در تعديل اثرات تنش ‌خشكي، به‌ويژه در مزارعي كه در مراحل پاياني دوره رشد با محدوديت آب مواجه هستند، مؤثر است.