اثر پرايمينگ با اسيدساليسيليك و اسيدآسكوربيك بر شاخص‌هاي جوانه‌زني و صفات بيوشيميايي گندم (Triticum aestivum L) رقم پيشتاز در شرايط زوال بذر

هدف از انجام اين آزمايش بررسي اثر اسيدساليسيليك و اسيدآسكوربيك بر بهبود خصوصيات جوانه زني و كيفيت فيزيولوژيك بذرهاي زوال يافته گندم (Triticum aestivum L) بود.  تيمارهاي آزمايش شامل دو سطح پيري تسريع شده و شرايط نرمال و تنظيم كننده رشد گياهي اسيدساليسيليك و اسيدآسكوربيك در سه سطح 50، 100 و 150 قسمت در ميليون و هيدروپرايمينگ بود.  تيمار بدون پرايمينگ به‌عنوان شاهد استفاده شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي در سه تكرار انجام شد. صفات مورد بررسي در اين پژوهش شامل درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، ميانگين زمان جوانه زني، شاخص طولي بنيه گياهچه، شاخص جوانه زني، ضريب سرعت جوانه زني، هدايت الكتريكي بذرها، فعاليت آنزيم هاي آنتي‌اكسيدانت كاتالاز، پراكسيداز و سوپراكسيد ديسموتاز و محتواي مالون دي آلدهيد، پروتئين محلول، قند محلول و پرولين بودند. نتايج نشان داد كه اثر متقابل زوال در پرايمينگ براي درصد جوانه زني معني دار نبود درحالي كه براي صفات ميانگين زمان جوانه زني، سرعت جوانه زني، شاخص جوانه زني و ضريب سرعت جوانه زني در سطح احتمال يك درصد و براي شاخص طولي بنيه گياهچه در سطح احتمال پنج درصد معني دار بود. در اين پژوهش بهترين تيمار براي بهبود خصوصيات جوانه زني بذرهاي زوال يافته استفاده از اسيدآسكوربيك 100 بود كه 23 درصد توانست جوانه زني را بهبود بخشد. در شرايط نرمال نيز بيش ترين درصد جوانه زني اسيدساليسيليك 100 به دست آمد كه سبب افزايش 22.31 درصدي در جوانه زني نهايي گرديد. همچنين نتايج نشان داد كه پيري تسريع شده به طور معني داري فعاليت آنزيم هاي آنتي‌اكسيدانت و پروتئين محلول را كاهش داده و در مقابل سبب افزايش معني داري در هدايت الكتريكي و محتواي مالون دي آلدهيد، قند محلول و پرولين مي شود.