بررسي نگرش مذهبي در دانشجويان سال اول و آخر رشته‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز و رابطه‌ي آن با عزّت نفس

Religious Attitude in First and Last Year Medical Students of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences and its Relationship with Self-esteem

سابقه و هدف: نگرش مذهبي و عزّت نفس مقوله‌هايي هستند كه در تمام جنبه‌هاي زندگي بشر تأثير بسزايي دارند و پژوهش‌هاي بسياري دراين‌باره انجام شده است. اين مطالعه با هدف بررسي نگرش مذهبي و عزّت نفس در دانشجويان رشته‌ي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز و رابطه‌ي بين اين دو متغيّر صورت گرفته است. روش كار: در اين مطالعه‌ي توصيفي-تحليلي، 197 نفر از دانشجويان سال اول و آخر رشته‌ي پزشكي به روش تمام‌شماري، انتخاب و بررسي شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد نگرش‌سنج مذهبي گلريز و براهني و عزّت نفس روزنبرگ جمع‌آوري شد. تجزيه ‌و تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، آزمون تي و من ويتني انجام شد. در اين پژوهش همه‌ي موارد اخلاقي رعايت شده است و نويسندگان مقاله هيچ‌گونه تضاد منافعي گزارش نكرده‌اند. يافته‌ها: ميانگين سن دانشجويان سال اول 0/94±18/93 و سال آخر 1/28±24/59؛ و ميانگين نمره‌ي نگرش مذهبي و عزّت نفس دانشجويان از حداكثر 100 و 40 به‌ترتيب 60.42±10.01 , 26.51±5.92 بود. علاوه‌براين، ميانگين و انحراف معيار نمرات نگرش مذهبي دانشجويان سال اول و آخر پزشكي نيز به‌ترتيب 01/10±39/63 و 10/35±57/55 بود كه اين تفاوت از نظر آماري معني‌دار بود (0/001>p). همچنين ميانگين و انحراف معيار نمرات عزّت نفس دانشجويان سال اول و آخر پزشكي به‌ترتيب 26.58±6.14 , 26.43±5.71 بود كه اين تفاوت از نظر آماري معني‌دار نبود (0/85=p). ضريب همبستگي پيرسون نيز نشان داد كه بين نگرش مذهبي و عزّت نفس رابطه‌ي مثبت معني‌دار (0/156= rو 0/032=p)؛ و بين نگرش مذهبي و سن رابطه‌ي منفي و معني‌داري وجود داشت (0/293-= r و 0/001=p). نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه ميزان نگرش مذهبي دانشجويان پزشكي در بدو ورود به دانشگاه بسيار زياد بود اما در پايان تحصيل كاهش يافته بود. ازاين‌رو، شناسايي عوامل كاهش‌دهنده‌ي نگرش مذهبي دانشجويان و اجراي برنامه‌هاي راهبردي مي‌تواند زمينه‌‌ي تقويت باورهاي ديني را فراهم كند.

Background and Objective: Religious attitude and self-esteem are the concepts that have tremendous effects on all aspects of human life and have been studied in various studies. The aim of this study was to examine the religious attitude and self-esteem of medical students in Ahwaz Jundishapur University of Medical Sciences and determine the relationship between these two variables. Method: In this descriptive-analytical study, 197 first- and last-year medical students were selected and evaluated. Data collection instruments were 25-item religious attitude questionnaire (Golris-Barahani), and 10-item Rosenberg Self-Esteem questionnaire. The results were analyzed using descriptive statistics, Spearman correlation coefficient, independent sample t-test, and Mann-Whitney test. All ethical issues were observed in this study and the researchers declared no conflicts of interest. Results: The mean age of the freshmen and senior’s were18.93±.94 and 24.59±1.28, respectively. The mean of religious attitudes and self-esteem score of students, on a scale of 100 and 40, were 60.42±10.01 and 26.51±5.92, respectively. The mean and standard deviation of the religious attitude scores of the first and last year students were 63.39±10.01 and 57.55±10.3, respectively, which was statistically significant (p<0.001). The mean and standard deviation of self-esteem scores in the first and last years of medical education were 26.58±6.14 and 26.43±5.71, respectively. This difference was not statistically significant (p=0.85). Pearson correlation coefficient showed a positive relationship between religious attitudes and self-esteem (r=0.156, p=0.032) and a negative relationship between intrinsic religious attitudes and age of students (r=0.293, p=0.001). Conclusion: The results showed that the religious attitude of medical students is high at the time of entering university, but this attitude has weakened upon graduation. Identifying the factors lowering students’ religious attitudes to implement strategic plans can provide a basis for strengthening students' religious beliefs.