عوامل مؤثر بر خطاي پرستاري در بخش اورژانس: يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: خطا در سيستم سلامتي هميشه رخ مي دهد و باعث ايجاد عوارض جبران ناپذيري مي شود. به همين دليل سيستم هاي سلامتي بايد به فكر پيش گيري از بروز خطا باشند. عامل اساسي در پيش گيري از بروز خطا شناسايي علل ايجادكننده خطا است. بنابراين، تحقيق حاضر با هدف تعيين عوامل مؤثر بر خطاي پرستاري در بخش اورژانس انجام يافته است. روش بررسي: اين مطالعه با رويكرد كيفي انجام گرفته است. 17 پرستار بخش اورژانس در پژوهش شركت داشتند. براي جمع آوري اطلاعات از مصاحبه نيمه ساختار يافته استفاده شد. نمونه گيري به صورت هدفمند شروع و تا رسيدن به اشباع داده ها ادامه يافت. تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل محتوايي كيفي Elo و Kyngas 2008 انجام گرفت. جهت دست يابي به صحت و استحكام داده ها مشاركت كنندگان با حداكثر تنوع از نظر سن، جنس، سابقه كاري و ميزان تحصيلات انتخاب شدند. يافته ها: تحليل داده ها منجر به استخراج 500 كد اوليه و چهار طبقه عوامل ايجادكننده خطا مرتبط با پرستار، عوامل ايجادكننده خطا مرتبط با سازمان، عوامل ايجادكننده خطا مرتبط با خاص بودن بخش اورژانس و عوامل ايجادكننده خطا مرتبط با بيمار شد. نتيجه گيري: عوامل مؤثر بر خطاهاي پرستاري در بخش اورژانس بسيار گسترده و چندعاملي است. شناسايي عوامل ايجادكننده خطا اولين قدم در پيش گيري از بروز خطا مي باشد. جهت كاهش خطاي پرستاري حتماً بايد مديران پرستاري به عوامل ايجادكننده خطا كه در اين مطالعه شناسايي شده است، توجه ويژه داشته باشند و مداخله هايي را جهت كاهش و تقليل اين عوامل به اجرا بگذارند.