تحليل فضايي فقر شهري در سطح محله‌ها (نمونه‌پژوهي: شهر مشهد)

به‌طور معمول در كشورهاي درحال‌توسعه، رشد شهري از ظرفيت دولت‌ها و شهرداري‌ها براي اراﺋﮥ خدمات و زيرساخت‌هاي مناسب براي جمعيت، بيشتر است. اين مقوله باعث تشديد فقر شهري در شهرها و به‌ويژه شهرهاي بزرگ اين كشورها خواهد شد. در اين ميان، تعيين پهنه‌هاي فقر شهري در سطح شهرها و نيز الگوهاي توزيع فقر شهري پيش‌‌شرط اراﺋﮥ راه‌حل براي ساماندهي و كاهش فقر شهري است. هدف از اين پژوهش نيز بررسي و تحليل فضايي فقر شهري در سطح محله‌هاي شهر مشهد است. پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش جزء پژوهش‌هاي توصيفي‌تحليلي است. در اين پژوهش، فقر شهري در قالب سه بُعد اجتماعي و اقتصادي و كالبدي در قالب سي شاخص، با استفاده از بلوك‌‌‌هاي آماري سرشماري 1390، بررسي شده است. وزن‌دهي شاخص‌هاي پژوهش با استفاده از روش AHP انجام شده است. براي نمايش و تحليل فضايي فقر شهري در سطح محله‌ها نيز از نرم‌افزار ARC GIS 10.3 استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد الگوي توزيع محلات فقيرنشين در شهر مشهد از الگوي خوشه‌اي تبعيت مي‌كند. توزيع خوشه‌هاي فقر شهري نشان مي‌دهد بزرگ‌ترين خوﺷﮥ فقر شهري در بخش شرقي شهر مشهد تمركز يافته است؛ هرچند يك خوﺷﮥ كوچك فقر نيز در قسمت شمالي شهر وجود دارد. از طرفي نيز، خوشه‌هاي فقر شهري بر محله‌هاي حاشيه‌شهري مشهد تمركز يافته‌اند كه نشان‌دهندﮤ لزوم توجه بيشتر به اين محله‌هاست.