بررسي مقاومت كنه قرمز مركبات Panonychus citri به كنه‌كش بروموپروپيلات و تاثير سه نوع سينرژيست روي سطح مقاومت آن

ويژگي هاي زيست شناسي كنه قرمز مركبات، (Panonychus citri (McGregor) (Acari: Tetranychidae مانند دوره زندگي، نتاج فراوان و توليدمثل نرزايي باعث شده تا توانايي بالايي در گسترش مقاومت به كنه كش ها داشته باشد. يكي از تركيبات توصيه شده توسط سازمان حفظ نباتات براي كنترل كنه قرمز مركبات، بروموپروپيلات است. در اين تحقيق ميزان مقاومت اين كنه به بروموپروپيلات مورد بررسي قرار گرفت. آزمون هاي زيست سنجي سموم و سينرژيست ها با برج پاشش انجام شد. نتايج نشان دهنده مقاومت 10.63 برابري اين كنه نسبت به بروموپروپيلات مي باشد. پيش تيمار جمعيت حساس (SP) كنه قرمز مركبات با بازدارنده سيتوكروم اكسيداز (PBO)، بازدارنده استراز (TPP) و بازدارنده گلوتاتيون استرانسفراز (DEM) سميت بروموپروپيلات را به ترتيب 5.58، 5.89 و 4.59 برابر افزايش داد، در حالي كه اين نسبت ها براي جمعيت مقاوم (RP) به ترتيب 2.44، 2.51 و 2.38 برابر بود. نتايج آزمون هاي سينرژيستي نشان دهنده ي عدم دخالت آنزيم هاي استرازي، گلوتاتيون استرانسفراز و مونواكسيژناز در مقاومت به بروموپروپيلات مي باشند. هرچند كه ميزان فعاليت سيستم مونواكسيژناز، آلفا، بتا استراز و گلوتاتيون استرانسفراز در جمعيت مقاوم به ترتيب 1.39، 1.70، 1.83 و 1.34 برابر بيش تر از جمعيت حساس بود. اندازه گيري فراسنجه هاي كينتيكي نشان دهنده تغيير كيفي در آنزيم هاي استرازي و گلوتاتيون استرانسفرازي مي باشد. دليل افزايش فعاليت آنزيم هاي سم زدا ممكن است ناشي از كاربرد كنه كش هايي باشد كه عليه جمعيت مقاوم در باغ هاي مركبات به كار برده شده است. بنابراين به احتمال سازوكارهايي غير از مقاومت متابوليكي مانند غيرحساس شدن مكان هدف يا كاهش نفوذ، دليل بروز مقاومت مي باشد. براي جلوگيري از توسعه بيشتر مقاومت ضروري است علاوه بر كاهش مصرف بروموپروپيلات، از كنه كش هايي با شيوه تاثير متفاوت استفاده شود.