تأثير آموزش مديريت خشم و استرس بر كاهش خشم و استرس مادران كودكان مبتلا به اختلال‌هاي طيف اتيسم

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش مديريت خشم و استرس بر كاهش خشم و استرس مادران كودكان مبتلا به اختلال‌هاي طيف اتيسم انجام گرفت. جامعه آماري پژوهش را كليه مادران كودكان مبتلا به طيف اتيسم مراجع كننده به مركز به‌آرا در سال 94 تشكيل مي‌دادند. به روش نمونه‌گيري در دسترس تعداد 30 نفر از مادران به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه (15 نفره) آزمايش و گواه تقسيم شدند. ابزارهاي اين پژوهش پرسشنامه‌هاي پاسخ به استرس كوه و همكاران (2001) و پرخاشگري گلادو (1991) بود. آموزش مديريت خشم و استرس روي مادران گروه آزمايش به مدت 8 جلسه هفتگي 90 دقيقه‌اي اجرا شد. در اين تحقيق از طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده شد. تجزيه و تحليل داده‌ها نيز از طريق آزمون تحليل كواريانس صورت گرفت. نتايج نشان داد كه آموزش مديريت خشم و استرس والدگري موجب كنترل خشم و ابعاد آن (كلامي، فيزيكي و تكانش‌گري) و هم‌چنين كاهش استرس و ابعاد آن (تنش، پرخاشگري، خشم، خستگي و ناكامي) در مادران كودكان مبتلا به اختلال طيف اتيسم مي‌شود.