بررسي ميزان شيوع توالي درج شونده IS256 و تشكيل بيوفيلم در استافيلوكوكوس اپيدرميديس جدا شده از پوست افراد سالم

A Study on the Prevalence of IS256 Insertion Sequence and Biofilm Formation in Staphylococcus Epidermidis Isolated from Healthy Human Skin

مهم ترين عامل بيماري زايي استافيلوكوكوس اپيدرميديس به واسطه تشكيل بيوفيلم توسط يك ادهسين بين سلولي پلي ساكاريدي مي باشد كه توليد آن توسط اپرون icaADBC تنظيم مي گردد. IS256 باعث تغيير فاز تشكيل بيوفيلم توسط غير فعال كردن اپرون ica مي شود. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان شيوع IS256 و تشكيل بيوفيلم در استافيلوكوكوس اپيدرميديس جدا شده از پوست افراد سالم مي باشد. مواد و روش ها 91 جدايه استافيلوكوكوس اپيدرميديس از سطح پوست افراد سالم جمع آوري گرديد. تمام جدايه ها از نظر تشكيل بيوفيلم به روش ميكروتيترپليت مورد بررسي قرار گرفتند. جهت بررسي حضور IS256 از روش PCR با پرايمرهاي اختصاصي استفاده گرديد. به علاوه تمام جدايه هاي داراي IS256 از نظر مقاومت آمينوگليكوزيدي، فلوروكينولون ها، ماكروليدها و گليكوپپتيدها به روش ديسك ديفيوژن مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS آناليز شد. يافته هاي پژوهش: از 91 جدايه تنها 8 (79/8 درصد) داراي IS256 بودند. نتايج با روش ميكروتيتر پليت نشان مي دهد كه توانايي اتصال در 58 (73/63 درصد) فاقد اتصال، 6 (6/6 درصد) ضعيف، 14 (38/15 درصد) متوسط و 13 (29/14درصد) توليدكننده بيوفيلم قوي بودند. در جدايه هاي داراي IS256، 6 (75 درصد) فاقد اتصال، 1 (5/12 درصد) ضعيف و 1 (5/12 درصد) توليدكننده بيوفيلم متوسط بودند. جدايه هاي داراي IS256، 3 (5/37 درصد) به جنتامايسين، 2 (25 درصد) به آميكاسين، 2 (25 درصد) به استرپتومايسين، 1(5/12 درصد) به سيپروفلوكساسين، 1 (5/12 درصد) به افلوكساسين و 4 (50 درصد) به اريترومايسين مقاوم بودند اما هيچ مقاومتي به وانكومايسين مشاهده نگرديد. بحث و نتيجه گيري نتايج حاكي از اين است كه ارتباطي بين IS256 و تشكيل بيوفيلم وجود ندارد. مقاومت چنداني در جدايه هاي داراي IS256 به آمينوگليكوزيدها مشاهده نگرديد كه كاملا با نقش شناخته شده IS256 در ايجاد مقاومت آمينوگليكوزيدي مغايرت دارد.

Biofilm formation mediated by a polysaccharide intercellular adhesin (PIA) is considered a major pathogenic factor of staphylococcus epidermidis. PIA production is regulated by icaADBC operon. IS256 causes phase variation of biofilm formation by inactivation of ica operon. This study was aimed at investigating the prevalence of IS256 and biofilm formation in staphylococcus epidermidis isolated from healthy human skin. Materials and Methods 91 isolates of staphylococcus epidermidis were collected from the surface of healthy human skin. All the isolates were examined in terms of ability of biofilm formation by Microtiter plate assay. PCR technique with specific primers was used to determine the presence of IS2556. Additionally, all the isolates containing IS256 were examined in term of aminoglycoside resistance, fluoro- quinolones, macrolides, and glycopeptides by disk diffusion method. Data were analyzed using SPSS software. Findings: Out of the 91 isolates, only 8 (8/79%) cases contained IS256. The microtiter plate assay results showed that attachment abilities 58 (63/73%) lacked, 6 (6/6%) were weak, 14 (15/38%) were moderate and 13 (14/29%) were strong biofilm producers. The isolates containing IS256, 6 (75%) lacked, 1 (12/5%) was weak, and 1(12/5%) was moderate biofilm producer. The isolates containing IS256, 3 (37/5%) were resistant to gentamicin, 2 (25%) to amikacin, 2 (25%) to streptomycin, 1(12/5%) to ciprofloxacin, 1(12/5%) to ofloxacin and 4 (50%) were resistant to erythromycin, but no resistance to vancomycin was observed. Discussion & Conclusions The results demonstrated no relation between the IS256 and biofilm formation. Not mutch resistance to aminoglycosides was observed in isolates containing IS256 hich. This is quite incompatible with the so-called role of IS256 in forming aminoglycoside resistance.