مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد و درمان فرا شناختي بركاهش علايم، سرمايه روانشناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر بخشي درمان هاي پذيرش و تعهد و فراشناختي بركاهش علايم، سرمايه روانشناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذيرانجام گرفت. روش بررسي: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون و گروه شاهد با پيگيري سه ماهه بود. زنان 20 تا 40 ساله مبتلا به سندرم روده تحريك پذير كه به مركز مشاوره واحد علوم دارويي مراجعه كرده بودند، بررسي شدند. از بين آنها، 45 نفر (15 نفر در هر گروه) به شيوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در گروه هاي آزمايشي 1 (درمان فرا شناخت) و 2 (درمان پذيرش و تعهد) و گروه گواه جايگزين شدند. مقياس هاي مطالعه شامل پرسش نامه سرمايه روانشناختي لوتانز، 2007 و كيفيت زندگي وار و شيربون،1992بود. گروه هاي آزمايشي بسته هاي درماني پذيرش و تعهد و فرا شناختي را طي 8 جلسه 90 دقيقه اي، به طور هفتگي دريافت كردند و گروه گواه در فهرست انتظار ماند. يافته ها: هر دو روش درماني به يك اندازه باعث افزايش سرمايه روانشناختي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سندرم روده تحريك پذير شد. بر اساس گزارش پزشك معالج و خود بيماران، علايم بيماري كاهش محسوسي داشت. پيگيري سه ماهه، پايداري درمان ها را تاييد كرد. نتيجه گيري: از آنجا كه علاوه برعوامل زيستي، عوامل روانياجتماعي نيز بر شدت علائم نشانگان روده تحريك پذير موثرهستند، بايد تقويت شاخص هاي كيفيت زندگي سالم و سرمايه روانشناختي جهت پيشگيري و درمان اين مشكل مورد توجه قرار گيرد.