عوامل زمينه ساز يادگيري مادام‌العمر در آموزش پرستاري

سابقه و هدف: پرستاران براي ارائه مراقبت كارآمد و به كار بستن هنر مراقبت در شرايط تغيير سريع دانش و فن آوري، نياز دارند كه يادگيرنده مادام العمر باشند. يادگيري مادام العمر شاخصي از حرفه اي گري براي متخصصان مراقبت سلامت است. مطالعات ايجاد فرهنگ يادگيري مادام العمر براي پرستاران را يك ضرورت معرفي ميكنند. اين مطالعه با هدف شناسايي زمينه سازهاي يادگيري مادام العمردر آموزش پرستاري و در حيطه نظام آموزش انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه به روش تئوري مبنايي و نمونه گيري هدف مند با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته بازپاسخ، با 19 نفر از اساتيد پرستاري انجام گرفت. مطابق با روش اشتراوس و كوربين 2008، جمع آوري، تحليل و تفسير داده ها به طور همزمان انجام و با روش مقايسه اي مداوم مورد تحليل قرار گرفت. براي اعتبار و مقبوليت داده ها از شيوه چك همكار و ناظر خارجي استفاده شد. يافته ها: با تحليل ديدگاه مشاركت كنندگان، زمينه سازهاي يادگيري مادام العمر در حوزه نظام آموزشي، سه درون مايه، شامل سياست گذاري ها، برنامه هاي درسي و سيستم ارزشيابي و روش هاي ياددهييادگيري شناسايي شدند و تحت مقوله اصلي ويژگي هاي نظام آموزش جاي گرفتند. نتيجه گيري: آموزش پرستاران با رويكرد يادگيري مادام العمر، نياز به حمايت گسترده از طرف سياست گذاران و برنامه ريزان حوزه بهداشت و درمان، بازنگري و تغيير در برنامه درسي پرستاري، مديريت حامي در دانشكده ها و سازمان هاي ارائه دهنده مراقبت سلامت و همكاري بين اين مراكز با سياست گذاران و بدنه هاي تنظيم كننده درجامعه دارد.