بررسي اثر افزودني پلي پروپيلن بر روي مشخصات خرابي رطوبتي مخلوط‌هاي آسفالتي

براي كاهش خرابي رطوبتي در مخلوط‌هاي آسفالتي روش‌هاي مختلفي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. يكي از متداول‌ترين روشها، استفاده از مواد ضدعريان‌ شدگي مانند آهك هيدراته و مواد خانواده آمين‌ها است. مشكلات اجرايي در استفاده از آهك هيدراته در پروژه‌ها و نيز تاثير منفي استفاده از افزودني ‌هاي ضدعريان ‌شدگي مايع باعث شد، تا در اين تحقيق  به بررسي تاثير استفاده ازافزودني پلي‌پروپيلن (PP) و امكان استفاده از آن به عنوان ماده افزودني ضد عريان ‌شدگي پرداخته شود. به اين منظور نمونه هاي مختلف آسفالتي با مصالح آهكي و گرانيت در درصدهاي مختلف (0، 2 و 4 درصد) پلي پروپيلن تهيه شدند. آنگاه آزمايش‌ كشش غير مستقيم به روش AASHTO T283 بر روي نمونه‌ها در حالت يك، سه و پنج سيكل يخ و ذوب انجام شد. همچنين، آزمايش‌ انرژي آزاد سطحي بر روي قير پايه و اصلاح شده و سنگدانه هاي مذكور انجام شد تا انرژي آزاد چسبندگي در شرايط مختلف اندازه‌گيري و بررسي شود. نتايج به دست آمده، نشان داد كه استفاده از PP باعث بهبود مقاومت مخلوط‌هاي آسفالتي هم درشرايط مرطوب و هم درشرايط خشك شده است. به صورت كلي مي‌توان گفت افزايش درصد ماده PP تا 4 درصد وزن قير، باعث بهبود مقاومت مخلوط آسفالتي در برابر خرابي رطوبتي مي‌شود. همچنين، نتايج روش انرژي آزاد سطحي نشان مي‌دهد كه اصلاح قير با PP باعث افزايش انرژي آزاد چسبندگي مي‌شود، در نتيجه مقاومت چسبندگي بين قير و سنگدانه‌ها افزايش مي‌يابد.