اثرسنجي احداث خطوط اتوبوس تندرو بر فراواني تصادف در بزرگراه‌هاي شهري (مطالعه موردي: بزرگراه رسالت تهران)

ايمني بزرگراه هاي شهري از مسايل مهم در مديريت ترافيك كلان شهرها است كه معمولاً تحت تاثير عوامل مختلفي از جمله احداث خطوط و ايستگاه هاي حمل ونقل همگاني است. اين مقاله به مطالعه اثر ايمني احداث خطوط تندروي اتوبوس بر فراواني سوانح بزرگراه هاي درون شهري مي پردازد. در اين پژوهش 14 سايت در بزرگراه رسالت در شهر تهران براي مطالعه قبل و بعد و 40 سايت مرجع از لحاظ مشابهت وضعيت هندسي و ترافيكي براي ايجاد تابع عملكرد ايمني ( (SPF انتخاب شدند. در اين پژوهش دوره زماني براي انجام اثرسنجي مطابق با مباني روش بيزين تجربي (EB) سه سال قبل و بعد از اقدام در نظر گفته شد. در روش بيزين تجربي از اطلاعات سايت هاي اقدامي براي مطالعه قبل – بعد و از اطلاعات سايت هاي مرجع براي ساخت توابع عملكرد ايمني (SPF) استفاده شده است. در اين مطالعه تنها تصادفات در مقاطع بين تقاطعي براي انجام اثرسنجي در نظر گرفته شد. نتايج اين پژوهش نشان داد ضريب اصلاح تصادف (CMF) معادل 0.87 بوده و مقدار معناداري 5.69 با سطح اطمينان 95% محاسبه گرديد كه باعث كاهش 12.58درصدي تعداد كل تصادفات شده است. در مجموع، روش بيزين تجربي به دليل حذف اثر رگرسيون به ميانگين ، پاسخهاي منطقي و رويكرد نه چندان دشوار آن مي تواند برآورد دقيقي از ميزان وقوع تصادفات و عوامل موثر در كاهش آن جهت ايمني در بزرگراه ها بدست آورد.  استفاده از روش بيزين تجربي(EB) براي محاسبه اثرات رگرسيون به ميانگين (RTM) و تغييرات حجم تردد ترافيك اعتبار اين يافته ها را اثبات مي نمايد. دامنه كاهش تصادفات از 1.25 درصد الي 65.6 درصد بوده است.