يكطرفه كردن مجموعه‌اي از خيابان‌هاي شبكه حمل و نقل شهري با هدف كاهش ترافيك يك منطقه خاص

ترافيك به عنوان يكي از مشكلات اصلي مناطق شهري، روزانه هزينه‌هاي زيادي را به جامعه تحميل مي‌كند. يكي از اثرات افزايش ترافيك شهري، شلوغي مناطق خاصي از شهرها است كه به دلايل خاصي همچون تاريخي، تفريحي و توريستي بودن، مورد اهميت مي‌باشند امروزه بدليل پيشي گرفتن نرخ رشد تقاضاي سفر از نرخ عرضه تسهيلات حمل و نقلي در شهرها، رويكرد “پيش‌بيني و تدارك” به عنوان راه حل مسئله حمل و نقل، اعتبار خود را از دست داده، و رويكردهاي مديريت ترافيك از اقبال بالايي برخوردار گشته است. يكي از روش‌هاي كاهش ترافيك در مناطق خاص شهري به كمك يكطرفه كردن مجموعه‌اي از خيابان‌هاي شبكه شهري ايجاد مي‌شود. يكطرفه كردن خيابان‌ها طرحي است كه مي‌تواند باعث ممانعت از ورود وسايل نقليه شخصي به مناطق خاص شهري و هدايت ترافيك به ديگر مناطق گردد. هدف از اين مقاله، انتخاب مجموعه‌اي از خيابان‌هاي شبكه شهري جهت يكطرفه كردن با هدف خلوت نمودن مناطقي خاص در شهر است. اين خيابان‌ها به گونه اي انتخاب مي‌شوند كه سفرهاي عبوري از آن مناطق خاص را تا حد امكان كاهش داده و باعث خلوت شدن خيابان‌ها در آن مناطق خاص گردند. همچنين انتخاب اين خيابان‌ها مي‌بايست به گونه‌اي باشدكه كمترين ميزان افزايش در كل زمان سفر در شبكه را ايجاد نمايد بدين منظور در اين مقاله، شاخصي براي يافتن خيابان‌هاي مهم جهت يكطرفه شدن تعريف شده است. سپس سناريوهايي از تركيب اين خيابان هاي مهم جهت يكطرفه كردن در شبكه ساخته شده و كل زمان سفر در شبكه و همچنين براي آن منطقه خاص بدست ‌آمده است و در نهايت براي انتخاب سناريوي برتر، بعلت وجود دو تابع هدف در مسئله، از ابزارهاي تصميم‌گيري چندهدفه استفاده شده است. اين الگوريتم بر روي شبكه‌ خياباني سايوكس فالز اجرا شده و نتايج آن ارائه و مورد تحليل قرار گرفته است.