طراحي و شبيه سازي تركيبي سيستم پوياي حمل‌و‌نقل عمومي برون‌شهري با استفاده از سيستم استنتاج فازي مبتني بر شبكه عصبي و الگوريتم ديكسترا

امروزه نقش و سهم چشم گير حمل‌و‌نقل در برنامه هاي توسعه پايدار انكارناپذير و قابل تأمل است. بسياري از صاحبنظران معتقدند كه هرچه حمل و نقل كارآمدتر باشد، توسعه فراگيرتر است. در مقابل، ناكارآمدي سيستم حمل و نقل، عوارض جدي محيطي همانند آلودگي هوا و پيامدهاي منفي اجتماعي و اقتصادي را به دنبال خواهد داشـت. در اين راستا، هدف از پژوهش حاضر، طراحي و شبيه سازي سيستم پوياي حمل‌و‌نقل عمومي برون شهري با استفاده از سيستم استنتاج فازي مبتني بر شبكه عصبي و الگوريتم ديكسترا است.روش انجام اين پژوهش ازنقطه نظرهدف،توسعه‌اي كاربردي وازنظراجرايي،تحليلي توصيفي است و از هر دو روش كتابخانه اي و ميداني براي جمع‌آوري داده ها و اطلاعات پژوهش استفاده گرديده است. درپژوهش حاضر، با بهره‌گيري از نرم‌افزار سيميولينك و با استفاده از توابع متلب، دو مدل شبيه‌سازي مربوط به سيستم فعلي و سيستم پيشنهادي حمل‌و‌نقل عمومي برون شهري طراحي وبه مدت يك هفته اجرا شدند. با هدف قرابت بيشتر عملكرد شبيه‌ساز با واقعيت، سيستم استنتاج فازي مبتني بر شبكهعصبي (ANFIS) براي تخمين ترافيك مسيرها، الگوريتم خوشه‌بندي فازي cميانگين(FCM) براي تعيين تعداد مسافرين مراجعه‌كننده به ترمينال‌ هر شهر و بالأخره الگوريتم ديكسترا (Dijkstera) براي مسيريابي بهينه مسافرين از مبدأ به مقصد بكار گرفته شده است. در ادامه، نتايج حاصل از اجراي دو مدل شبيه سازي با يكديگر مقايسه گرديدند. طبق نتايج در سيستم پيشنهادي با مدت زمان درنظر گرفته شده، ميزان استفاده مسافرين از اتوبوس نسبت به تاكسي8.2% افزايش، ميزان استفاده از ظرفيت اتوبوس‌ها 12.66% افزايش و مجموع كرايه‌هاي پرداختي توسط مسافرين 17510 تومان كاهش را نشان داد. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه سيستم پيشنهادي، سيستم مناسبي جهت بهينه‌سازي مصرف سوخت، كاهش آلودگي محيط زيست، صرفه‌جويي در هزينه و زمان و جلب رضايت مسافرين است.