واكنش عملكرد بلال و برخي صفات فيزيولوژيك ذرت رنگين (Zea mays var. indurate) به مواد ضد تعرق و سطوح مختلف آبياري تحت خاك پوشه پلاستيك

به‌ منظور بررسي واكنش عملكرد بلال و برخي صفات فيزيولوژيك ذرت رنگين به سطوح مختلف آبياري و مواد ضد تعرق تحت خاك پوشه پلاستيك، آزمايشي مزرعه‌اي در منطقه برازجان استان بوشهر طي دو سال 1396-1395 اجرا شد. آزمايش به‌صورت كرت هاي دو بار خردشده بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. عامل اصلي آزمايش، آبياري در سه سطح شامل 1) 25 درصد تخليه رطوبتي آب قابل استفاده خاك، 2) 40 درصد تخليه رطوبتي آب قابل استفاده خاك و 3) 60 درصد تخليه رطوبتي آب قابل استفاده خاك، عامل‌ فرعي در دو سطح شامل خاك پوشه پلاستيك و بدون خاك پوشه و عامل‌ فرعي فرعي در سه سطح شامل مواد ضد تعرق كائولين و آترازين و شاهد بدون مصرف ماده ضد تعرق بود. نتايج نشان داد كه برهمكنش سه عامل آبياري، خاك پوشه پلاستيك و مواد ضد تعرق بر عملكرد بلال تر در سطح احتمال يك درصد معني دار بود. در سطح آبياري 25 درصد تخليه مجاز رطوبتي خاك، بيش ترين عملكرد بلال معادل 1759.8 گرم بر متر مربع در تيمار خاك پوشه پلاستيك و استفاده از ماده ضد تعرق آترازين و كم ترين مقدار عملكرد معادل 1165.7 گرم بر متر مربع در تيمار بدون خاك پوشه و بدون استفاده از ماده ضد تعرق به‌دست آمد. با كاهش رطوبت خاك، استفاده از آترازين منجر به افزايش عملكرد بلال تر بيش تري در مقايسه با كائولين شد. در شرايط تنش شديد رطوبتي، محتواي كلروفيل و ميزان پروتئين محلول برگ كاهش يافت. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان داد كه تحت شرايطي كه ميزان رطوبت خاك محدود است، استفاده از خاك پوشه پلاستيك و ماده ضد تعرق آترازين، جهت توليد بيش ترين عملكرد كمي و كيفي در ذرت رنكين پيشنهاد مي شوند.