تأثير تراكم سختينه‌هاي زمستان‌گذران بر شدت بيماري سوختگي غلاف و ميزان خسارت محصول برنج

بيماري سوختگي غلاف برگ برنج ناشي ازRhizoctonia solani AG1 IA  يكي از بيماري هاي مهم برنج از لحاظ اقتصادي در دنيا محسوب مي شود. پيش بيني تراكم مايه تلقيح و آگاهي از نحوه زمستان گذراني عامل بيماري، مديريت زراعي و كاهش استفاده از قارچ كش‌ها را در كنترل اين بيماري به دنبال خواهد داشت. هدف از اين تحقيق، بررسي اثر تراكم مايه تلقيح (سختينه) زمستان گذران بر ميزان و شدت بيماري سوختگي غلاف و ميزان خسارت محصول برنج در شرايط آب و هوايي استان گيلان بود. براي اين منظور، يك آزمايش مزرعه اي در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزارع تحقيقاتي موسسه تحقيقات برنج كشور (رشت) طي دو سال زراعي 98-1396 انجام شد. تيمارها به ترتيب شامل صفر، 12، 24 و 36 سختينه در يك كرت نه متر مربعي و رقم برنج مورد مطالعه، رقم اصلاح شده ايراني شيرودي بود. نتايج نشان داد كه تراكم مايه تلقيح (سختينه) تأثير معني داري بر توسعه بيماري سوختگي غلاف برگ برنج داشت و ميزان بالاي آن در مزرعه، منجر به افزايش بيماري و خسارت محصول در مراحل رشد برنج شد. بررسي تراكم سختينه هاي زمستان گذران طي دو سال اجراي آزمايش نيز نشان داد كه ميزان بارندگي هاي پس از برداشت محصول برنج در قدرت زنده ماني سختينه هاي قارچ تأثير زيادي داشت و موجب كاهش آن ها شد. بنابراين، حذف و يا كاهش مايه تلقيح اوليه و پيش بيني ميزان زنده ماني و بقاء عامل بيماري در شرايط مزرعه مي تواند يكي از موثرترين راه كارها در مبارزه با بيماري سوختگي غلاف برگ برنج باشد.