بررسي اثر تنوع‌ زيستي بر شاخص‌هاي بهره‌وري و ثبات در موستان‌هاي شهرستان تاكستان

با كاهش تنوع‌ زيستي، توانايي اكوسيستم‌هاي كشاورزي در فراهم كردن خدمات اكوسيستمي همچون امنيت غذايي دچار اختلال شده است. با وجود جايگاه مهم انگور در معيشت جوامع توليد‌كننده و نيز پتانسيل صادراتي بالاي آن، پژوهش‌هاي معدودي درباره وضعيت تنوع در اكوسيستم‌هاي توليد انگور و ارتباط آن با شاخص‌هاي بهره‌وري و ثبات كه موضوع اين تحقيق است، انجام شده است. در اين رابطه، اطلاعات مورد نياز از طريق بازديد از منطقه و مصاحبه با 220 تاك‌دار در سال 1391 جمع‌آوري شد. نتايج نشان داد كه همبستگي شاخص شانون وينر با بهره‌وري كل(0.175-**)، آب(0.19**)، زمين(0.173-**) و نيروي انساني(0.202**) و شاخص غناي گونه‌اي با بهره‌وري زمين(0.14-**) منفي و معنا‌دار بود كه بيانگر رابطه منفي تغييرات در تنوع با بهره‌وري و در نهايت پايداري بلندمدت در موستان‌هاي اين منطقه است. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه ضرايب تعيين (R2) در بازه 04/0 – 03/0 قرار دارند و اين بدان معناست كه 1درصد تغيير در تنوع‌ زيستي در حدود 04/0 – 03/0 درصد تغيير در مقادير بهره‌وري را به همراه خواهد داشت. همچنين مشخص شد كه تنوع واريته‌اي موستان‌ها هيچ تأثيري بر ثبات عملكرد آنها نداشته است.