بررسي آزمايشگاهي تأثير عمق كارگذاري ريپ‌رپ بر پايداري آن جهت محافظت از آبشكن در قوس 90 درجه به منظور استفاده در رودخانه‌هاي قابل كشتيراني و خليج‌ها

يكي از كاربردهاي آبشكن‌ها تأمين قابليت كشتيراني رودخانه از طريق تنظيم و تثبيت عرض و عمق كافي، تغيير تراز بستر براي توسعه عمق مناسب مي‌باشد. امروزه استفاده از آبشكن به منظور ارتقاء شرايط زيست محيطي نيز در طول مسير يك رودخانه به كار برده مي‌شوند. يكي از موارد مهم در مورد آبشكن‌ها نحوه محافظت و حفظ پايداري آنها مي‌باشد كه كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. جهت مقابله با آبشستگي ايجاد شده در اطراف آبشكن‌ها روش‌هاي متعددي ارائه شده كه يكي از ساده‌ترين و در عين حال اقتصادي‌ترين روشها، استفاده از ريپ رپ مي‌باشد. در اين تحقيق هدف، بررسي تأثير عمق كارگذاري ريپ‌رپ بر روي پايداري ريپ‌رپ‌ها جهت محافظت از آبشكن‌ها در قوس مي‌باشد. به منظور دستيابي به اهداف تحقيق، از يك نوع ريپ‌رپ با قطر اينچ استفاده شد كه در سه عمق كارگذاري و براي شرايط مختلف مورد بررسي قرار گرفت اين شرايط عبارت بودند از: سه طول آبشكن معادل 15،20 و 25 درصد عرض مجرا ،دو زاويه (90 و 120) و سه فاصله طولي (معادل 3،5 و 7 برابر طول آبشكن). نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه در كليه موارد مورد آزمايش استفاده از ريپ‌رپ در عمق كارگذاري بيشتر موجب پايداري بيشتر آنها و در نتيجه محافظت بهتر آبشكن‌ها خواهد بود. افزايش در طول و نيز فاصله طولي بين آبشكن‌ها موجب كاهش پايداري و افزايش زاويه نسبت به جهت جريان افزايش پايداري آبشكن‌ها در قوس مي‌گردد.