تاثير سطوح مختلف پروتئين و انرژي جيره بر شاخص هاي رشد، كارايي غذايي، بازماندگي و تركيب شيميايي بدن ماهي صبيتي Sparidentex hasta جوان

در اين پژوهش تاثير سطوح مختلف پروتئين (45% ،50% ،55% و60%) و سطوح مختلف انرژي (20 ، 22 و 24 كيلوژول بر گرم غذا) بر شاخصهاي رشد، بازماندگي، شاخصهاي تغذيه اي و تركيب شيميايي لاشه ماهيان صبيتي جوان بررسي شد. دوره پرورش 56 روز بوده كه در تانكهاي 300 ليتري با ذخيره سازي 18 قطعه بچه ماهي با متوسط وزن0/14±27/99 گرم صورت گرفت. نتايج نشان داد كه جيره هاي مورد آزمايش و نيز سطوح مختلف پروتئين جيره بر شاخصهاي رشد، تغذيه اي، بازماندگي و تركيبات لاشه تاثير معني دار داشت (0/05 P)، اما سطوح مختلف درصد پروتئين جيره بر ضريب تبديل غذايي، بازده پروتئين، چربي و فيبر لاشه تاثير معني دار نداشت (0/05 P). سطوح مختلف انرژي جيره به تنهايي تاثير معني دار بر شاخصهاي رشد وتغذيه اي نداشت (0/05 P) ولي بر ميزان بازماندگي و تركيبات لاشه تاثير معني دار داشت (0/05 P). همچنين بيشترين افزايش وزن (‌1.53±46/43) در جيره غذايي پروتئين 60 درصد و انرژي 24 كيلوژول بر گرم اما با بازماندگي پايين، بالاترين ميانگين بازماندگي (‌8/49±90/74) در جيره غذايي پروتئين 55 درصد و انرژي 22 كيلوژول بر گرم، بهترين ضريب تبديل غذايي و بازده پروتئين به ترتيب با مقادير 0/60±3/01 و 0/15±0/68 در جيره غذايي پروتئين 50 درصد و انرژي 24 كيلوژول بر گرم بدست آمد. در نهايت با توجه به نتايج بدست آمده سطح پروتئين 50 درصد و سطح انرژي 22 كيلوژول برگرم غذا براي تامين نيازهاي غذايي از نظر پروتئين و انرژي جيره اين گونه در مرحله جواني مناسب تشخيص داده شد.