تحليل عوامل مؤثر بر افشاگري در سازمان مورد مطالعه: بيمارستان الزهرا

اين پژوهش در نظر دارد تأثير عوامل فردي و ماهيت خطا بر افشاگري را شناسايي و مورد بررسي قرار دهد. روش مورد استفاده به صورت تركيب رويكرد كيفي و كمي است. در رويكرد كيفي، با به‌كارگيري تكنيك دلفي مؤلفه‌هاي مربوط به هر عامل شناسايي شدند. اين تكنيك با نظر متخصصين طي چهار مرحله با ضريب هماهنگي 433/0 پايان يافت، سپس در رويكرد كمي براساس نتايج تكنيك دلفي پرسش‌نامه‌اي تهيه شد و روايي آن با استفاده از معيارهاي CVI و CVR مورد تأييد قرار گرفت. پايايي پرسش‌نامه نيز با محاسبه آلفاي كرونباخ تأييد شد. بر اين اساس پرسش‌نامه در جامعه مورد نظر توزيع و تعداد 274 مورد توسط كادر درماني و اداري بيمارستان تكميل و براساس داده‌هاي گردآوري شده الگوي معادلات ساختاري مورد نظر برازش شد. نتايج برازش الگو نشان داد كه نكويي برازش خوب است و مدل برازش شده انطباق خوبي با داده‌هاي تجربي دارد. در بررسي تأثير دو عامل ماهيت خطاي رخ داده و عوامل فردي، تأثير عوامل مربوط به ماهيت خطا پذيرفته شد، اما تأثير عوامل فردي مورد پذيرش قرار نگرفت و رابطه معنا‌دار نبود.