طراحي و پياده‌سازي يك سيستم تشخيص خودكار اختلال دوقطبي مبتني بر سيگنال‌هاي مغزي

زمينه و هدف: تشخيص صحيح بيماري اختلال دوقطبي به مهارت و تجربه بالاي روان‌پزشك نياز دارد و در بسياري موارد شباهت‌هاي موجود در علائم منجر به تشخيص نادرست و حادتر شدن بيماري مي شود. هدف اين پژوهش استفاده از سيگنال‌هاي مغزي در زمينه تشخيص مؤثر اين بيماري است. مواد و روشها: مطالعه بر روي 12 فرد سالم و 12 فرد مبتلا به اختلال دوقطبي انجام شده است و سيگنال‌هاي الكتريكي مغز بر اساس استاندارد 20-10 و به صورت 16 كاناله ثبت شده است. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده توسط ساير گروه‌هاي تحقيقاتي، اين مطالعه بر روي سيگنال‌هاي الكتريكي كانال‌هاي F3، F4، P3، P4، T3، T4، O1 و O2 انجام شده است. دسته ويژگي‌هاي انرژي كل سيگنال و انرژي باندهاي فركانسي، فركانس مركزي، فركانس ماكزيمم، ضرايب (AR يا Autoregressive) و توصيف‌هاي جورث از سيگنال‌هاي دريافتي استخراج شده و بر اساس اين ويژگي‌ها افراد سالم و بيمار از طريق شبكه‌هاي عصبي پس انتشار و شعاع‌ مبنا تفكيك شده‌اند. يافته‌ها: در بررسي دقيق ويژگي‌هاي استخراج شده مي‌توان مشاهده نمود كه ويژگي‌هايي چون فركانس ماكزيمم، توان باند theta، تحرك و ضرايب AR مختلف مي‌تواند مرجع مناسبي براي جداسازي گروه سالم از بيمار باشد. نتيجه‌گيري: در فرايند تشخيص خودكار، طبقه‌بندي‌كننده شعاع‌مبنا 87.3% و طبقه‌بندي‌كننده پس‌انتشار 94.7% قدرت تفكيك صحيح را دارا مي‌باشند و براساس اين نتايج مي‌توانيم با صحت قابل قبولي افراد مبتلا به اختلال دوقطبي را از افراد سالم تشخيص دهيم.