تحليل نابرابري فضايي در برخورداري از كاربري‌هاي خدمات شهري؛ نمونه موردي: شهر يزد

از مهم‌ترين دغدغه‌هاي برنامه‌ريزان و مديران شهري، نحوه توزيع، تخصيص منابع و خدمات شهري به‌صورت عادلانه در مناطق مختلف شهر برحسب نيازهاي جامعه شهري است. توزيع‌نشدن بهينه خدمات ميان مناطق و محلات مختلف شهر زمينه بروز مسائل ناشي از بي‌عدالتي‌ها و نابرابري‌هاي اجتماعي و اقتصادي را فراهم مي‌آورد. اين پژوهش با هدف بررسي و تعيين نحوه تخصيص و تمركز منابع و خدمات شهري با تأكيد بر رويكرد نابرابري فضايي در نواحي مختلف شهر يزد انجام شده است. روش پژوهش، توصيفي و همبستگي و روش گردآوري داده‌ها، كتابخانه‌اي و تكنيك‌هاي استفاده‌شده شامل شاخص ويليامسون، آنتروپي شانون، تاپسيس و ضريب مكاني و همبستگي اسپيرمن و پيرسون است. يافته‌ها بيان‌كننده توزيع ناعادلانه تعدادي از تسهيلات و خدمات شهري در بين نواحي مختلف شهر يزد است. به علاوه نحوه توزيع فضايي خدمات شهري نشان از تمايل كاربري‌هاي اراضي شهر يزد به سمت تمركز و قطبي‌شدن در بعضي نواحي دارد؛ همچنين رابطه‌اي بين رتبه برخورداري با تراكم جمعيتي نواحي وجود ندارد. يافته‌ها برقراري اين رابطه را در گذشته نشان مي‌دهد.  در پايان پژوهش براي كمك به افزايش عدالت فضايي در نواحي شهري يزد برمبناي ضريب مكاني، اولويت‌بندي كاربري‌هاي پيشنهادي در هر ناحيه مشخص شد.