ارزيابي زيرساخت‌ها و جاذبه‌هاي گردشگري در منطقه اورامانات استان كرمانشاه

رشد روزافزون و شتابنده گردشگري موجب شده است بسياري از صاحب‌نظران قرن 20 را «قرن گردشگري» بنامند. اين صنعت بر حوزه‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي مانند مبادلات خارجي، درآمدها، اشتغال، قيمت‌ها، توزيع درآمدها، مهاجرت، تقسيم كار، آداب و رسوم و هنرها مؤثر است. هدف پژوهش حاضر، تبيين وضعيت زيرساخت‌هاي گردشگري در منطقه اورامانات استان كرمانشاه است. پس از گرد‌آوري داده‌ها، منطقه اورامانات و ديگر شهرستان‌هاي استان كرمانشاه ازلحاظ 15 معيار با استفاده از روش آنتروپي وزن‌دهي شدند و از مدل‌هايSAR ، WASPAS و روش تركيبي (ادغام نتايج مدل‌هايSAR ، WASPAS) براي رتبه‌بندي و بررسي وضعيت برخورداري منطقه اورامانات و ديگر شهرستان‌هاي استان كرمانشاه استفاده شد. نتايج نشان مي‌دهد شهرستان قصر شيرين با ضريب 0.6105 در رتبه اول و نيمه‌برخوردار، پاوه با ضريب 0.4556، سنقر با 0.3831، گيلان غرب با 0.3728 و اسلام‌آباد غرب با 0.3517 در رتبه دوم تا پنجم و نيمه‌برخوردار و هرسين با ضريب 0.3218، كنگاور با 0.3107، جوانرود با 0.2978، دالاهو با 0.2953، كرمانشاه با 0.2829، صحنه با 0.2763، روانسر با 0.2589 و درنهايت دو شهرستان ثلاث باباجاني و سرپل ذهاب با 0.3251 و 0.3114 در رتبه ششم تا چهاردهم و محروم قرار دارند. فضاي توسعه غالب بر شهرستان‌ها در روش تركيبي، محروم است (64.29درصد) و 9 شهرستان در سطح محروم قرار دارند. نوآوري اين پژوهش نسبت به ساير پژوهش‌ها، استفاده از مدل‌هاي جديد (SAR، WASPAS) و روش تركيبي براي ادغام نتايج دو مدل (SAR، WASPAS) است.