تحليل چند سطحي رابطۀ خلّاقيّت، جهت‌گيري هدفي دانش‌آموزان و ساختار كلاس

مطالعه حاضر با هدف يافتن يك مدل در زمينۀ نقش عوامل سطح دانش‌آموزي و سطح كلاس بر خلّاقيّت انجام شد. براي اين منظور 300 دانش‌آموز دورۀ دوم متوسطه به روش تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش آزمون تصويري خلّاقيّت تورنس (1995)، پرسشنامۀ ادراك از ساختار هدفي كلاس (PALS)و پرسشنامۀ اهداف پيشرفت ميدگلي و همكاران (1998) بودند. يافته‌هاي حاصل از تحليل چند سطحي نشان مي‌دهد كه در سطح مدرسه، متوسط خلّاقيّت كلاس‌هاي مختلف به‌طور معناداري با هم تفاوت دارد. 48درصد از واريانس خلّاقيّت در سطح دانش‌آموز و 52درصد از واريانس در سطح كلاس تبيين مي‌شود. در حقيقت متغير سطح كلاس در مقايسه با سطح دانش‌آموز اهميت بالاتري دارد و بهترين پيش‌بيني‌كنندۀ خلّاقيّت دانش‌آموزان است.