اثربخشي آموزش مهارت‎هاي ارتباطي در اشتياق به برقراري ارتباط با ديگران و مقابله با كمرويي نوجوانان آهسته‎گام

مقابله با كمرويي نوجوانان آهسته‎گام انجام شد. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمونپس‌آزمون با گروه كنترل بود.جامعۀ آماري پژوهش شامل كليۀ دانش‌آموزان دختر آهسته گام 15-13 ساله شهرستان قائنات (استان خراسان جنوبي) در سال تحصيلي 92-93 بودند. از اين جامعه تعداد 24 دانش‌آموز آهسته‌گام، به صورت نمونه‌گيري دردسترس به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 12 نفر) جايگزين شدند. معلمان يا والدين هر دو گروه از آزمودني‌ها پرسشنامه‌هاي پژوهش پاسخ دادند (پيش‌آزمون). سپس گروه آزمايش به مدت 10 جلسه 45 دقيقه‌اي تحت آموزش مهارت‌هاي ارتباطي قرار گرفتندو گروه كنترل آموزشي دريافت نكردند.در پايان هر دو گروه مجدداً به ابزار پژوهش پاسخ دادند (پس‌آزمون). ابزار اندازه‌گيري پرسشنامۀ كمرويي سموعي و اشتياق به برقراري ارتباط گنجي بود. اطلاعات جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون تحليل كواريانس با نرم افزار Spss نسخۀ 22 تجزيه و تحليل شد.نتايج نشان دادكه اثر آموزش مهارت‎هاي ارتباطي در اشتياق به برقراري ارتباط با ديگران (50.95 = F و 0.000 = p ) و مقابله با كمرويي رويي (153.49 = F و 0.000 = p) معنا‌دار است. يعني تفاوت دو گروه آزمايش و كنترل از نظر تأثير آموزش مهارت‎هاي ارتباطي در اشتياق به برقراري ارتباط و مقابله با كم‎رويي معنا‎دار است.آموزش مهارت‎هاي ارتباطي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل باعث بهبود معنا‎دار در اشتياق به برقراري ارتباط با ديگران و مقابله با كم‎رويي نوجوانان دختر آهسته‎گام مي‎شود.