كاربرد مالچ در تلفيق با دز كاهش يافته علف‌كش ايمازاتاپير در مديريت تلفيقي علف‌هاي‌هرز لوبيا (Phaseolus vulgaris L)

به‌منظور بررسي اثر كاربرد مالچ در تلفيق با دزهاي كاهش‌يافته علف‌كش ايمازاتاپير بر علف‌هاي هرز لوبيا ((Phaseolus vulgaris L.، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل و بر پايه‌ي طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي، با سه تكرار و 16 تيمار، در سال 1394 در تبريز اجرا شد. فاكتور اول، كاربرد مالچ در چهار سطح شامل كاربرد مالچ كلش گندم، مالچ زنده گاودانه، بدون مالچ و يك‌بار وجين دستي و فاكتور دوم، كاربرد دزهاي مختلف علف‌كش ايمازاتاپير در چهار سطح شامل صفر،50، 75 و 100 درصد دز توصيه شده (100 گرم ماده موثره در هكتار) بودند. نتايج نشان داد كه اثر متقابل دز علف‌كش و كاربرد مالچ بر زيست توده علف‌هرز در واحد سطح، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ و عملكرد دانه لوبيا معني دار بود. كمترين زيست توده علف‌هاي‌هرز در تيمار وجين دستي +100 درصد ايمازاتاپير (106.5 گرم در متر مربع) مشاهده شد كه با تيمارهاي مالچ كلش + 100 درصد ايمازاتاپير و مالچ زنده +100 درصد ايمازاتاپير تفاوت معني داري نداشت. تيمار وجين دستي + 100 درصد ايمازاتاپير، بيشترين عملكرد دانه لوبيا را داشت (78 درصد تيمار عاري از علف‌هرز). به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه كاربرد علف‌كش ايمازاتاپير به صورت پس رويشي، كارايي كمي‌در مديريت علف‌هاي‌هرز لوبيا داشت و استفاده از تيمارهاي غير شيميايي مانند مالچ و وجين دستي مي‌تواند كارايي كنترل علف‌هرز را در اين محصول افزايش دهد.