بررسي تأثير مداخله مبتني بر الگوي بزنف بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سكته قلبي

Investigating the Effect of Intervention Based on Basnef Model on Quality of Life Among Myocardial Infarction Patients

هدف: سكته قلبي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي قلبي و ‌عروقي در ايران مي‌باشد. باتوجه ‌به عوارض و مشكلاتي كه سكته قلبي در تمامي جنبه‌هاي زندگي بيماران به وجود مي‌آورد، مسئله مهمي كه مطرح مي‌شود كيفيت زندگي بيماران است. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير مداخله مبتني بر الگوي بزنف بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به سكته قلبي است. روش‌ها: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بود جمعيت شركت‌كننده آن را بيماران مبتلا به اولين سكته قلبي در سال 1398-1397 بستري در بيمارستان آيت‌الله كاشاني و هاجر شهركرد تشكيل داد. در مجموع 80 نفر بيمار در اين مطالعه شركت داشتند كه به روش نمونه در دسترس انتخاب و به روش تصادفي به گروه‌هاي كنترل و مداخله اختصاص يافتند. براي گروه آزمون مداخله آموزشي-حمايتي مبتني بر الگوي بزنف شامل سه جلسه آموزشي 45 دقيقه­ اي و سه ماه پيگيري به‌صورت فردي براي هريك از شركت كنندگان اين گروه انجام شد. گروه كنترل مراقبت‌هاي روتين را دريافت نمودند. اطلاعات مربوط به بيماران با استفاده از پرسشنامه كيفيت زندگي فرانس و پاورس جمع‌آوري شد و با استفاده از نرم‌افزار آماري spss18 و آزمون‌هاي آماري تي مستقل و مشاهدات تكراري تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: شركت كنندگان دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك تفاوت آماري معناداري با يكديگر نداشتند. بيماران دو گروه مورد مطالعه از نظر ميانگين نمره كيفيت زندگي قبل از مداخله تفاوت آماري معناداري با يكديگر نداشتند (509/0=P)، اما سه ماه بعد از مداخله بين دو گروه از نظر ميانگين نمره كيفيت زندگي تفاوت معناداري وجود داشت (001/0=P).

Background and Objective: Myocardial infarction is a prevalent cardiovascular disorder in Iran. Considering the complications of myocardial infarction that affect every aspect of the patients' life, the quality of life of these patients is of utmost importance. The present study aimed to evaluate the effect of an intervention based on the BASNEF model on the quality of life of patients with myocardial infarction. Materials and Methods: This quasi-experimental study was conducted on patients with the first myocardial infarction, who were admitted to Ayatollah Kashani Hospital and Hajar Hospital in Shahrekord, Iran during 2018-2019. In total, 80 patients were selected via convenience sampling and randomly assigned to the intervention and control groups. The intervention consisted of three 45-minute training sessions and three months of follow-up, which were implemented individually for each participant. The control group received routine care. Data were collected using the Ferrans and Powers quality of life questionnaire. Data analysis was performed in SPSS version 18 using independent t-test and repeated measures ANOVA. Results: No significant differences were observed between the intervention and control groups in terms of the demographic variables. In addition, the patients had no significant difference regarding the mean score of the quality of life before the intervention (P=0.509), while three months after the intervention, a significant difference was observed in the mean score of the quality of life between the intervention and control groups (P=0.001). Conclusion: According to the results, the educational intervention based on the BASNEF model could improve the quality of life of the patients with myocardial infarction