مديريت تروما در بارداري: رويكردي كاربردي از مراقبت مبتني بر شواهد

مقدمه: تروما به‌طور متوسط يكي از هر 12 بارداري را متأثر مي كند و علاوه بر پيامدهاي جنيني، از مهم‌ترين علل غير مامايي منجر شونده به مرگ در بين زنان باردار مي باشد. با توجه به تغيير رويكردهاي درماني بر اساس مطالعات متعدد انجام شده پيرامون مديريت تروما در بارداري، ضرورت بروزرساني مراقبت‌هاي ارائه شده وجود دارد، لذا مطالعه مروري حاضر با هدف گردآوري مراقبت‌هاي بهينه مطرح شده براي بيماران باردار دچار تروما با استفاده از رويكرد مبتني بر شواهد بر اساس بروزترين مقالات و دستورالعمل‌هاي موجود انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه مروري، تمام مقالات و دستورالعمل‌هاي موجود از پايگاه‌هاي اطلاعاتي Irandoc، Magiran، Scopus، UpToDate، Science direct، Google Scholar، Pubmed، web of science،Cochrane Library، CINAHL و Medline با كليدواژه‌هاي Trauma و pregnancy و معادل‌هاي فارسي آن بدون محدوديت زماني توسط دو پژوهشگر جستجو شدند. پس از جستجو، محتواي تمام مقالات و دستورالعمل‌هاي موجود جهت يافتن مرتبط ‌ترين شواهد مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: بر اساس يافته هاي مقالات و گايديلاين هاي مرور شده، ارزيابي و مديريت زنان باردار سانحه ديده نيازمند رويكرد هماهنگ تيمي از متخصصان مي باشد. به‌علاوه در تمام منابع مرور شده، هدف اوليه درمان قربانيان تروما در بارداري، ايجاد ثبات در وضعيت مادر و در ادامه ارزيابي وضعيت جنين مي باشد. مراقبت‌هاي اوليه بيماران باردار همانند افراد غير ‌باردار بر اساس اصول احياي قلبي-عروقي پيشرفته (ACLS) مي باشد. برخي جنبه هاي منحصر ‌به‌ فرد اين احياء شامل انتوباسيون سريع، انجام احياء در وضعيت خوابيده به پهلو چپ و يا جابجايي دستي رحم و سزارين حول‌و‌حوش مرگ مي باشد. غربالگري معمول زنان از نظر خشونت خانگي، توصيه به استفاده صحيح از كمربند ايمني و خاموش نكردن كيسه هوا در حين رانندگي، از جمله استراتژي‌هاي مهم كاهش آسيب‌هاي ناشي از تروما در بارداري مي باشد. نتيجه‌گيري: بر اساس شواهد به‌دست آمده، مديريت تروما در بارداري بايد به‌صورت تيمي و با توجه به جنبه‌ها و تغييرات خاص مربوط به اين دوران صورت گيرد. استفاده از استراتژي‌هاي پيشگيري از وقوع تروما نيز نقش بسزايي در كاهش اثرات اين عارضه در بارداري دارد.