بررسي ميزان مقاومت آنتي‌بيوتيكي آسينتوباكتر بوماني جدا شده از بيماران بستري شده در بيمارستان‌هاي قائم (عج) و امام رضا (ع) مشهد نسبت به كليستين و ايميپنم به روش Etest

مقدمه: آسينتوباكتر بوماني، يكي از عوامل مهم عفونت‌هاي بيمارستاني است. افزايش مقاومت آنتي‌بيوتيكي، نگراني‌ها را درباره درمان اين عفونت‌ها افزايش داده است. مطالعه حاضر با هدف تعيين حساسيت آسينتوباكتر بوماني نسبت به كليستين و ايميپنم با استفاده از حداقل غلظت مهاري (MIC) انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه 2745 نمونه (2745 پليت) از بيماران بخش‌هاي مختلف بيمارستان‌هاي قائم (عج) و امام رضا (ع) شهر مشهد در فاصله مهر 1395 تا مهر 1396 جمع‌آوري گرديد. در صورتي‌كه نمونه زخم بود، با استفاده از سواپ استريل پس از ضد عفوني كردن سطح زخم، از قسمت عمقي نمونه‌برداري انجام گرفت. در مورد ادرار، وسط ادرار در يك ظرف استريل جمع‌آوري شد و نمونه برنش توسط پزشك توسط سرنگ نمونه گرفته شد. 100 آسينتوباكتر بوماني از نمونه‌ها با تست‌هاي بيوشيميايي همچون محيط كليگلر، اوره، سيترات، تست اندول و ليزين شناسايي گرديد. بررسي حساسيت به آنتي‌بيوتيك با ديسك ديفيوژن انجام گرفت و توسط MIC (نوارهاي Etest) ارزيابي شد. يافته‌ها: نتايج ديسك ديفيوژن مقاومت كامل نمونه‌هاي جدا شده به ايميپنم را نشان داد كه به‌وسيله نوارهاي Etest اين نتيجه تأييد گرديد. تمامي نمونه‌ها به كليستين حساس بودند. كمترين ميزان MIC به‌دست آمده 25/0 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر و بيشترين ميزان MIC، 2 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر بود كه بر اساس استاندارد CLSI، اين نمونه‌ها حساس در نظر گرفته شدند. نتيجه‌گيري: مقاومت بالاي آسينتوباكتر بوماني به ايميپنم، نشان‌دهنده تغيير الگوي مقاومت اين باكتري و ناكارآمدي آنتي‌بيوتيك مذكور براي درمان است، اما كليستين همچنان مؤثر مي‌باشد. براي جلوگيري از گسترش گونه‌هاي مقاوم به كليستين، بايد از اين دارو حدالمقدور كمتر استفاده شود تا مقاومت نسبت به اين دارو در آينده ايجاد نگردد.