مقايسه اثر بروملين و مفناميك اسيد بر ميزان خونريزي قاعدگي در دانشجويان مبتلا به ديسمنوره اوليه: كارآزمايي باليني تصادفي شده دوسوكور

مقدمه: ميزان خونريزي با اختلال در سنتز پروستاگلاندين‌هاي آندومتر به‌ويژه PGE2 ارتباط دارد. از شايع‌ترين دلايل كم‌خوني زنان، زياد بودن ميزان خونريزي قاعدگي مي‌باشد. بروملين، آنزيم موجود در آناناس داراي اثرات ضد‌التهاب بوده و سبب كاهش پروستاگلاندين E2 در مناطق التهابي مي‌شود. مطالعه حاضر با هدف مقايسه تأثير بروملين و مفناميك اسيد بر ميزان خونريزي قاعدگي انجام شد. روش‌كار:اين مطالعه كارآزمايي باليني دو‌ سو‌كور در سال 1396 بر روي 90 نفر از دانشجويان مبتلا به ديسمنوره اوليه ساكن خوابگاه‌هاي دانشگاه ولايت ايرانشهر انجام شد. واحد‌ها طي دو سيكل از نظر ميزان خونريزي با استفاده از چارت هيگام كنترل شدند، سپس به‌صورت تصادفي به گروه بروملين (32 نفر) و مفناميك اسيد (34 نفر) تقسيم شدند. چارت هيگام جهت سنجش ميزان خونريزي قاعدگي طي دو سيكل كنترل و دو سيكل مداخله تكميل شدند. واحدهاي پژوهش كپسول 250 ميلي‌گرمي بروملين يا مفناميك اسيد را در صورت نياز هر 6 ساعت طي سه روز اول دو سيكل مداخله دريافت كردند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 22) و آزمون‌هاي تي زوجي، تي مستقل و من‌ويتني انجام شد. ميزان p كمتر از 05/0معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج آزمون تي زوجي، تفاوت خونريزي بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله در گروه بروملين معني‌‌دار بود (036/0=p)، ولي در گروه مفناميك‌اسيد اين تفاوت از نظر آماري معني‌‌دار نبود (088/0=p). تفاوت ميانگين ميزان خونريزي دو سيكل مداخله نسبت به دو سيكل كنترل در گروه بروملين 57/17±79/6 و در گروه مفناميك‌اسيد 57/17±36/5 بود كه اختلاف آماري معني‌داري نداشت (744/0=p). نتيجه‌گيري:مصرف بروملين در كاهش ميزان خونريزي قاعدگي تفاوتي با مفناميك‌اسيد در افراد مبتلا به ديسمنوره اوليه ندارد.