طراحي و اجرا و ارزشيابي برنامه مهارتهاي ارتباطي در دانشجويان پرستاري دانشگاه علوم پزشكي شهركرد

The Design, Implementation, and Evaluation of a Communication Skills Program for the Nursing Students of Shahrekord University of Medical Sciences (Iran)

مقدمه: يكي از ويژگيهاي اصلي براي برقراري يك ارتباط مؤثر، داشتن مهارتهاي ارتباطي مناسب است. افزايش كيفيت مهارتهاي ارتباطي از اهداف جهاني است. هدف از انجام اين مطالعه طراحي، اجرا و ارزشيابي برنامه مهارتهاي ارتباطي در دانشجويان پرستاري بود. روش كار: اين مطالعه در شش مرحله (ﺷﺶ ﮔﺎم ﮐﺮن) در دانشجويان پرستاري انجام شد. در مرحله اول و دوم به وسيله نياز سنجي از دانشجويان از طريق فوكوس گروپ و انجام مصاحبه ها صورت گرفت و بر اساس اين مرحله گام سوم يعني تعيين اهداف به شرح زير مشخص شد كه شامل:1- اهميت مهارتهاي ارتباطي را بيان نمايند2- انواع مدلهاي ارتباطي را به كارگيرد 3- سناريوهاي ارتباطي مختلف در نقشهاي بي تفاوتي، همدلي، همدردي اجرا نمايد4- نحوه برنامه ريزي ارتباط در ملاقات با والدين را نمايش دهد. در مرحله چهارم براي اجراي برنامه فوق از روش­هاي مختلفي چون اسلايد، سناريو، و ايفاي نقش به عنوان استراتژي مناسب براي رسيدن به اهداف فوق استفاده شد. اين مراحل در اتاق مهارتهاي باليني دانشكده پرستاري مامايي انجام شد. در مرحله پنجم اين روش به كار گرفته شد بدين صورت كه سناريوهاي مختلف مهارتهاي ارتباطي توسط دانشجويان اجرا شد و در مرحله ششم پس از آن مهارت ارتباطي به كار گرفته توسط 52 دانشجو به روش نيمه تجربي مورد ارزشيابي قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان داد كه در بدو مطالعه، ميانگين نمره كل مهارت‌هاي ارتباطي دانشجويان 3/72±5/95 بود و بعد از اجراي برنامه مهارتهاي ارتباطي نمره كل دانشجويان 3/07±13/92 ارتقايافت كه تفاوت آماري معناداري مشاهده شد. نتيجه گيري: برنامه مهارتهاي ارتباطي شيوه مناسبي براي بهبود مهارتهاي ارتباطي دانشجويان پرستاري است. محققان پيشنهاد مي كنند كه ادغام برنامه مهارتهاي ارتباطي در برنامه درسي دانشجويان پرستاري مي تواند در برقراري ارتباط موثر با بيماران كمك كننده باشد.

Background & Objective: Effective communication requires proper communication skills. Improving the quality of communication skills is considered to be a global issue. The present study aimed to design, implement, and evaluate a communication skills programs for nursing students. Materials and Methods: This quasi-experimental study was conducted using the consensus method on 52 fourth-year nursing students in the six steps of Kern. In the first and second stages, the needs of the students were assessed via focus group analysis and interviews. Correspondingly, the third step involved setting goals, including the clarification of the importance of communication skills, applying various communication models, performing various scenarios in apathetic, sympathetic, and empathetic roles, and determining the planning approach for parental meeting. In the fourth stage, various methods (e.g., slides, scenarios, and role-playing) were applied as the effective strategies to achieve the goals. The processes were carried out in the clinical rooms of the Department of Nursing and Midwifery. In the fifth stage, various scenarios were performed by the students, and in the sixth stage, the applied communication skills by the students were evaluated based on a quasi-experimental method. Data analysis was performed in SPSS using dependent t-test. Results: The mean score of all the communication skills of the student was 5.95±3.72, which increased to 13.93±3.03 after the intervention, and the difference in this regard was considered significant (P≤0.001). Conclusion: According to the results, the applied communication skills program could enhance the communication skills of the nursing students. Therefore, it is recommended that communication skills be integrated into the nursing curriculum to help nurses have proper interactions with patients.