تأثير تمرينات هوازي در نوبتهاي صبح و عصر در زنان باردار بر تركيب بدني زنان باردار تا دو ماه پس از زايمان

مقدمه: تمرينات ورزشي مي تواند با جلوگيري از افزايش بي‌رويه وزن طي بارداري، تضمين كننده سلامت مادر در حين بارداري و پس از آن باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسي و مقايسه تأثير ۱۲ هفته تمرين هوازي در نوبت هاي صبح و عصر بر تركيب بدني زنان باردار تا 2 ماه پس از زايمان انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه نيمه‌تجربي در سال 1396 بر روي 90 زن باردار با سن بارداري 2524 هفته در مشهد انجام شد. شركت‌كنندگان در سه گروه تمرين هوازي صبح (29 نفر)، تمرين هوازي عصر (26 نفر) و گروه كنترل (27 نفر) قرار گرفتند. برنامه تمريني شامل 12 هفته سه جلسه‌اي و مدت هر جلسه 55-35 دقيقه و شامل راه رفتن تداومي بود. شدت تمرين 60% ضربان قلب ذخيره بيشينه در جلسات ابتدايي بود كه به 45% در جلسات پاياني كاهش يافت. پارامترهاي درصد چربي بدن و شاخص توده بدني مادر در ابتدا و انتهاي پژوهش تعيين شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه20) و آزمون هاي كولموگروف اسميرنوف، تي زوجي و آنووا انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: 12 هفته تمرين هوازي بر ميانگين چربي بدن شركت‌كنندگان تأثير معناداري داشت (0.020=p)، ولي بين تمرين صبح و عصر تفاوت معناداري وجود نداشت (0.422=p). تمرين هوازي منتخب بر ميانگين شاخص توده بدني شركت‌كنندگان تأثير معناداري داشت (0.022=p)، ولي بين تمرين صبح و عصر تفاوت معناداري وجود نداشت (0.293=p). نتيجه‌گيري: پروتكل تمرينات هوازي، از افزايش بيش از حد چربي بدن زنان باردار جلوگيري نموده و موجب مي شود زنان باردار در حين بارداري، وزن‌گيري مطلوب‌تري داشته باشند.