آنتي‌بادي‌هاي ضد آنتي‌ژن‌هاي سازگاري بافتي در زنان اهداءكننده خون با و بدون سابقه سقط

مقدمه: آنتي‌بادي‌هاي ضد آنتي‌ژن‌هاي سازگاري بافتي (HLA) طي آلوايمونيزاسيون به دنبال انتقال خون، حاملگي و يا پيوند اعضاء توليد مي‌شوند. اين آنتي‌بادي‌ها در سقط دخالت دارند و در افراد سالم غيرآلوايمونيزه نيز گزارش شده‌اند. آنتي‌بادي‌هاي ضد HLA منجر به برخي عوارض انتقال خون مي‌شوند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسي فراواني آنتي‌بادي‌هاي مذكور در اهداءكنندگان خون با تمركز بر زنان (با و بدون سابقه حاملگي و سقط قبلي) انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه توصيفي كه در سال 1395 انجام شد، 214 فرد اهداء‌كننده خون مراجعه‌كننده به مركز انتقال خون تبريز در محدوه سني 62-18 سال شامل 57 زن (26.6%) با محدوده سني 59-23 سال (با ميانگين سن 9.3±38.7) و 157 مرد (73.4%) با محدوده سني 62-18 سال (با ميانگين سن 9.7±36.2 سال) مورد بررسي قرار گرفتند. براي بررسي آنتي‌بادي‌هاي ضدگلبول‌هاي سفيد با استفاده از آزمايش PRA به‌روش لنفوسايتوتوكسيسيتي با كمپلمان (CDC) مورد ارزيابي قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافيك، تعداد حاملگي و سقط در زنان در فرم اطلاعاتي يادداشت شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي كاي دو و ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: 23 نفر (10.75%) شامل 22 زن (8 نفر بدون و 14 نفر داراي سابقه حاملگي و سقط) و يك مرد، واكنش مثبت PRA داشته و ساير افراد منفي بودند. فراواني موارد مثبت PRA در زنان بيشتر بود (0.0001p lt;). اين آنتي‌بادي‌ها در زنان با سابقه قبلي حاملگي با تعداد حاملگي ارتباطي نداشتند، اما وفور آنتي‌بادي HLA و شدت واكنش مثبت PRA در دو گروه زنان با سابقه و بدون سابقه سقط اختلاف معناداري داشت (0.001p lt;) و با تعداد سقط نيز ارتباط داشت (0.0001p lt;، 0.52=r). نتيجه‌گيري: تعداد سقط‌ بر حساس شدن و يا ايمونيزاسيون طي حاملگي اثر دارد. با افزايش تعداد سقط، احتمال ايمونيزاسيون بيشتر مي‌شود. اين آنتي‌بادي‌ها در زنان سالم بدون سابقه حاملگي و مردان نيز مشاهده شد. تصميم به ارزيابي پلاسماي مردان و زنان بدون سابقه قبلي حاملگي، قبل از تزريق نياز به مطالعات سود و صرفه دارد.