ارزيابي اثر آموزش به‌شيوه تئوري و سميولوژيك مبحث آناتومي كف لگن در آموزش دوره دستياري تخصصي رشته زنان و زايمان دانشگاه علوم پزشكي تهران

Assessment of an educational program including formal lectures and practical sessions using simulators in anatomy of the pelvic floor in Tehran University of Medical Sciences

زمينه و هدف: نگاه حرفه‌اي به‌مقوله آموزش با توجه به رشد فزآينده دانش فني آموزش در حيطه آموزش پزشكي ضروري مي‌باشد. هدف اين مطالعه بررسي اثر آموزش به‌شيوه تئوريك و سميولوژيك مباحث كف لگن در آموزش دستياران رشته جراحي زنان و زايمان در دانشگاه علوم پزشكي تهران است. روش بررسي: پژوهش كنوني در 66 نفر از دستياران تخصصي رشته زنان و زايمان سال سوم و چهارم دانشگاه علوم پزشكي تهران در اسفند 1395 تا فروردين 1396 انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها شامل يك پرسشنامه، شامل 19 سوال چهار گزينه‌اي در مورد مبحث آناتومي كف لگن بود. ابتدا پرسشنامه‌ها تحت عنوان آزمون پيش‌آزمون در اختيار دستياران باليني قرار گرفت، سپس كلاس آموزشي تئوري و عملي آناتومي كف لگن توسط اساتيد و دستياران فوق تخصصي گروه كف لگن برگزار شد و در پايان كلاس‌ها دوباره پرسشنامه‌هاي پيش‌آزمون قرار گرفت و ميزان پاسخ‌گويي سوالات پيش و پس از آموزش مورد آناليز قرار گرفت. يافته‌ها: از مجموع 66 نفر، 30 نفر در پيش‌آزمون و 66 نفر در پس‌آزمون شركت كرده بودند. ميانگين نمره دستياران باليني زنان در مبحث آناتومي كف لگن پيش از مداخله 7/14±5/388 و پس از مداخله 2/181±12/57 بود (0/001P=). اختلاف ميانگين‌ها پيش و پس از آموزش در تمامي سطوح از نظر آماري تفاوت معنادار داشت. نمرات كلي آگاهي در پس‌آزمون، به‌صورت معنادار آماري (05/0P<) نسبت به پيش‌آزمون افزايش يافت. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش، مي‌توان بيان كرد آموزش به‌شيوه تئوري و سميولوژيك مبحث آناتومي كف لگن در آموزش دوره دستياري تخصصي رشته زنان و زايمان سبب افزايش دانش و آگاهي آن‌ها شد.

Background: A professional vision at education is necessary, because of the increasing development of technical education in the field of medical education. In the conventional methods, although mastering in the field and being up-to-date is necessary, today, the faculty member must be able to design and implement a group of learning experiences for the students in order to learn and to conduct valid exams. Methods: Our study was an interventional study, conducted on obstetrics and gynecology residents of the 3rd and 4th year at Tehran University of Medical Sciences in March, 2016. The number of participants was 66. The data collection was performed by a questionnaire. The included 19 questions about the anatomy of pelvic floor. At first, the questionnaires were administered to pre-test students to assess the amount of information before and then the theoretical and practical class about the anatomy of pelvic floor were held. At the end of classes, pre-test questionnaires were returned to residents. The responses to questions before and after the training were analyzed. Results: Our study was conducted on 66 obstetrics and gynecology residents. Of the 66 subjects, 30 were in the pre-test and 66 were in the post-test. The mean score of residences in the anatomy of the pelvic floor before intervention was 5.388±7.14 and after intervention was 12.57±2.181 (P=0.001). The difference in mean before and after education was significant at all levels of study. The general knowledge scores in the post-test, was significantly (P<0.05) higher than pre-test. Conclusion: According to our findings, it can be stated that the implementation of scholarship project regarding the knowledge of obstetrics and gynecology residences by the method of theoretical and anatomical teaching of anatomy of pelvic floor increases their knowledge, consequently, increase ability of surgical procedures of the residents and reduce complications. It is recommended that other education centers use a similar method to educate obstetrics and gynecology residents.