بررسي فراواني و عوامل خطر بيماران مبتلا به سرطان آندومتر

مقدمه: سرطان آندومتر، شايع‌ترين بدخيمي ژنيكولوژيك در جهان است. مهم‌ترين عامل در مديريت اين بيماري، تشخيص زودرس بيماري و درمان صحيح جراحي و يا پرتودرماني است. مطالعه حاضر با هدف بررسي اپيدميولوژي و عوامل خطر بيماران مبتلا به سرطان آندومتر انجام شد. روش‌كار: در اين مطالعه مقطعي 53 بيمار مبتلا به سرطان آندومتر با آسيب‌شناسي نوع آندومتريوئيد مراجعه‌كننده به تومور كلينيك بيمارستان دانشگاه مشهد در مقطع زماني 18 ماه در سال‌هاي 1397-1395 مورد بررسي قرار گرفتند. جهت تمامي بيماران پرسشنامه استاندارد از نظر عوامل خطر ايجاد سرطان آندومتر بررسي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 25) و آزمون‌هاي كاپا انجام گرفت. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: در سابقه خانوادگي اكثر بيماران (92.45%)، سرطان‌هاي مرتبط با آندومتر وجود نداشت. فشارخون، شايع‌ترين بيماري همراه در افراد اين مطالعه بود. بين ميانگين ضخامت آندومتر افراد يائسه و غيريائسه اختلاف معناداري وجود نداشت (0.134=p). از نظر عوامل خطر، يائسگي، وزن زياد و افزايش تعداد حاملگي در اين افراد افزايش بيشتري داشت.  نتيجه‌گيري: تمركز بر اقدامات پيشگيرانه در دسترس براي سرطان آندومتر و به حداقل رساندن عوامل خطر مرتبط با اين بدخيمي، در كاهش مرگ‌و‌مير ناشي از اين سرطان مؤثر است.