عنوان مقاله :
بررسي تأثير آرامسازي پيشرونده عضلاني بر تهوع و استفراغ در زنان باردار
پديد آورندگان :
شورگشتي ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پرستاري و مامايي , ميرزايي ، خديجه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري و مامايي - گروه مامايي , چمنزاري ، حميد دانشگاه خوارزمي تهران , اصغري نكاح ، محسن دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده روانشناسي - گروه روانشناسي مشاوره و تربيتي , دادگر ، سلمه دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه زنان و مامايي , امامي مقدم ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي مشهد - مركز تحقيقات مراقبتهاي پرستاري و مامايي - گروه پرستاري بهداشت
كليدواژه :
آرامسازي عضلاني , استفراغ , تهوع , زنان باردار
چكيده فارسي :
مقدمه: تهوع و استفراغ، يكي از شايعترين مشكلات دوران بارداري است. از آنجا كه بسياري از محققين نقش اضطراب و يا افسردگي را در بروز تهوع و استفراغ بارداري مؤثر دانستهاند، آرامسازي با افزايش ميزان آرامش احتمالاً ميتواند سبب كاهش تهوع و استفراغ در زنان باردار شود، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين تأثير آرامسازي عضلاني بر تهوع و استفراغ زنان باردار انجام شد. روشكار: اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي در سال 1397 بر روي 66 زن باردار 126 هفته با تهوع و استفراغ بارداري، مراجعهكننده به دو مركز انتخابي بهداشتي درماني شهر مشهد انجام شد. افراد در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. پس از برگزاري 2 جلسه آموزش آرامسازي پيشرونده عضلاني طي يك هفته براي گروه مداخله، واحدهاي پژوهش تمرينات را به مدت 4 هفته در منزل انجام دادند. در گروه كنترل از طرف پژوهشگر آموزشي داده نميشد. ابزار مورد استفاده در اين مطالعه شامل: شاخص تهوع و استفراغ رودز و پرسشنامه افسردگي، اضطراب و استرس بود. تجزيه و تحليل دادهها با استفاده از نرمافزار آماري SPSS (نسخه 25) و آزمونهاي منويتني، تي مستقل، آناليز واريانس با اندازههاي تكراري و فريدمن انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معنيدار در نظر گرفته شد. يافتهها: ميانگين نمره تهوع، استفراغ و عق زدن و نمره كل تهوع، استفراغ و عق زدن در گروه مداخله قبل از مطالعه بهترتيب 2.3±4.6، 2.3±3.2، 1.7±2.7 و 5.0±10.6 و بعد از مطالعه 1.4±2.8، 1.3±1.8، 0.9±1.6 و 2.8±6 بود، درحاليكه ميانگين نمره تهوع، استفراغ و عق زدن و نمره كل تهوع، استفراغ و عق زدن در گروه كنترل قبل از مطالعه بهترتيب 2.1±4.4، 2.4±2.3، 1.8±2.8 و 1.7±9.5 و بعد از مطالعه بهترتيب 1.6±3.8، 1.9±2.3، 2±2.7 و 4.8±8.8 بود كه بر اساس نتايج آزمونهاي آماري، در گروه مداخله در طي تمام مراحل اندازهگيري، ميانگين نمره تهوع، استفراغ و عق زدن و نمره كل تهوع، استفراغ، عق زدن زنان باردار كاهش معنيداري داشت (P 0.001)؛ در حاليكه در گروه كنترل، در برخي مراحل اندازهگيري، كاهش معنيدار نداشت (P 0/05). نتيجهگيري: آرامسازي پيشرونده عضلاني با كاهش اضطراب، استرس و افسردگي ميتواند منجر به كاهش شدت تهوع، استفراغ و عق زدن در زنان باردار شود، لذا با توجه به بيعارضه بودن و راحتي انجام آن، اين روش بهعنوان راهكاري براي كاهش تهوع و استفراغ بارداري توصيه ميشود.
عنوان نشريه :
زنان، مامايي و نازايي ايران