تأثير هشت هفته تمرينات ايستگاهي بر وزن بدن، فشارخون و سطوح سرمي كلسترول و آنزيم‌هاي كبدي در زنان سالمند داراي سندرم متابوليك

مقدمه: سبك زندگي غيرفعال، يك عامل خطر بسيار مهم براي توسعه بسياري از بيماري ها از جمله سندرم متابوليك مي باشد. در سنين پيري علاوه بر مشكلات ناشي از افزايش سن، برخي افراد سالمند دچار بيماري سندرم متابوليك مي شوند كه شيوع اين سندرم در بين زنان بيشتر از مردان مي باشد. شرايط متابوليكي بدن در پيدايش و پيشبرد اين بيماري نقش عمده اي دارند، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير 8 هفته تمرينات ايستگاهي بر وزن بدن، فشارخون و سطوح سرمي كلسترول و آنزيم هاي كبدي در زنان سالمند داراي سندرم متابوليك در خرم آباد انجام شد. روش‌كار: اين مطالعۀ نيمه‌تجربي در سال 1396 بر روي 18 زن سالمند داراي سندرم متابوليك در مركز توانبخشي فرزانگان خرم آباد انجام شد. آزمودني ها ضمن انجام امور روزمره خود، در يك پروتكل 8 هفته اي تمرينات ايستگاهي شركت كردند كه 3 جلسه در هفته اجرا مي شد. 24 ساعت قبل از اجراي پروتكل تمريني و 48 ساعت پس از اتمام پروتكل تمريني، نمونه خوني از آزمودني ها در حالت ناشتا گرفته شد. وزن بدن، فشار خون، كلسترول سرمي و آنزيم‌هاي كبدي اندازه گيري شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 24) و آزمون‌هاي كولموگروفاسميرنوف و تي همبسته انجام شد. ميزانp كمتر از 0.05 معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج كاهش معني دار سطوح استراحتي سرمي AST (0.043=p) و كلسترول (0.033=p)، فشارخون سيستولي (0.001=p)، وزن بدن (0.001=p) و شاخص تودۀ بدني (0.001=p) و كاهش غيرمعنادار سطوح سرمي ALT (0.487=p) در مقايسه با مقادير پيش‌آزمون در زنان سالمند داراي سندرم متابوليك را نشان داد. نتيجه گيري: تمرينات ايستگاهي در زنان سالمند داراي سندرم متابوليك اثرات مفيدي بر سطوح سرمي AST، ALT و كلسترول دارد، همچنين فشارخون سيستولي و وزن بدن را كاهش مي دهد، بنابراين مي تواند تندرستي آنها را ارتقاء دهد.