بررسي علائم باليني و پيامدهاي مادري و نوزادي در دوران بارداري و پس از زايمان، متعاقب ابتلاء به ترومبوز وريدي مغز در بيمارستان قائم مشهد طي سال‌هاي 95-1390

مقدمه: ترومبوز وريدهاي مغزي، يك اختلال نادر عروقي مغز است. دوران بارداري و نفاس به‌دليل افزايش انعقادپذيري با افزايش خطر ترومبوز وريدي مغز همراه است. با توجه به مرگ‌و‌مير و ناتواني جدي ناشي از ترومبوز وريدي مغز و اهميت دوران بارداري و نفاس، وقوع اين اختلال در اين دوران بايستي مورد توجه ويژه قرار گيرد. مطالعه حاضر با هدف تعيين علائم باليني و پيامدهاي مادري و نوزادي در دوران بارداري و نفاس، متعاقب ابتلاء به ترومبوز وريدي مغز انجام گرفت. روش‌كار: اين مطالعه گذشته‌نگر بر روي ۳۰ نفر از زنان با ترومبوز وريدي مغز در دوران بارداري و نفاس بستري در بيمارستان قائم مشهد طي سال‌هاي 951390، با روش نمونه‌گيري سرشماري انجام گرفت. ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بود. اطلاعات دموگرافيك، متغيرهاي باليني شامل علائم باليني اوليه، سينوس درگير، وجود انفاركت و خونريزي و ميزان مرگ‌و‌مير مادري و نوزادي گردآوري شدند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون تي زوجي انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: ۱۳ نفر (43.3%) از بيماران در دوران بارداري و ۱۷ نفر (56.7%)، در دوره‌ نفاس دچار ترومبوز وريدي مغز شده بودند. تظاهر اوليه در بيش از نيمي از افراد، سردرد (57.7%) بود. سينوس ساژيتال فوقاني شايع‌ترين (70%) و سينوس سيگموئيد راست، نادرترين (16.6%) سينوس درگير بود. در بين افراد مبتلا به ترمبوز سينوس وريدي، ۴ بيمار و ۱ جنين فوت شدند كه هر ۴ بيمار دچار انفاركت هموراژيك بودند. نتيجه‌گيري: با توجه به اهميت دوران بارداري و نفاس، تشخيص سريع و درمان به‌موقع ترومبوز وريدي مغز، به‌خصوص توجه به علامت سردرد، جهت بهبود پيش‌آگهي بسيار مهم است.